Η εικόνα δείχνει μια απλή βάση εξισορρόπησης που χρησιμοποιείται για την εξισορρόπηση γραναζιών. Το κύριο χαρακτηριστικό των υποστυλωμάτων εξισορρόπησης με μαλακά έδρανα είναι ότι διαθέτουν σχετικά εύκαμπτα στηρίγματα που βασίζονται σε αναρτήσεις με ελατήριο, αμάξωμα με ελατήριο, επίπεδη ή κυλινδρική στήριξη με ελατήριο κ.ο.κ. Η ιδιοσυχνότητα ταλάντωσης αυτών των στηρίξεων είναι τουλάχιστον 2-3 φορές χαμηλότερη από τη συχνότητα περιστροφής του ζυγοσταθμισμένου ρότορα που είναι τοποθετημένος πάνω τους.
Βάση ισορροπίας με μαλακή στήριξη.
Όπως φαίνεται στο σχήμα, το κινητό πλαίσιο (ολισθητήρας) 2 συνδέεται με τους σταθερούς στύλους στήριξης 1 του περιπτέρου χρησιμοποιώντας ένα σύστημα ανάρτησης με ελατήρια κορδέλας 3. Υπό την επίδραση της φυγόκεντρης δύναμης που προκαλείται από την ανισορροπία του ρότορα, το πλαίσιο (slider) 2 μπορεί να εκτελεί οριζόντιες ταλαντώσεις σε σχέση με τον σταθερό στύλο 1, οι οποίες μετρώνται με τη χρήση αισθητήρα δονήσεων.
Ο σχεδιασμός αυτού του φορέα παρέχει χαμηλή ιδιοσυχνότητα των ταλαντώσεων του αμαξιδίου, η οποία μπορεί να είναι 1-2 Hz, καθιστώντας δυνατή την εξισορρόπηση του ρότορα σε ένα ευρύ φάσμα συχνοτήτων περιστροφής που ξεκινούν από τις 200 στροφές ανά λεπτό. Αυτό το χαρακτηριστικό, καθώς και η σχετική απλότητα της κατασκευής τέτοιων στηρίξεων, καθιστά τον εν λόγω σχεδιασμό ελκυστικό για πολλούς από τους πελάτες μας που κατασκευάζουν βάσεις εξισορρόπησης για τις δικές τους ανάγκες.