Συναρμολογημένος διαχωριστής εξισορρόπησης

Παραδοσιακοί περιορισμοί εξισορρόπησης

Παλαιότερα, τα εργοστάσια κατασκευής διαχωριστών χρησιμοποιούσαν τεχνολογία που απαιτούσε την εξισορρόπηση των επιμέρους εξαρτημάτων του διαχωριστή σε εξειδικευμένες μηχανές εξισορρόπησης. Αυτό αποτελούσε πρόκληση για την επίτευξη αποδεκτών επιπέδων κραδασμών για τα συναρμολογημένα μηχανήματα. Λόγω των υψηλών συχνοτήτων περιστροφής των ρότορων των διαχωριστών, ακόμη και μικρά σφάλματα κατασκευής και συναρμολόγησης θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αυξημένα επίπεδα ανισορροπίας.

Μετάβαση στη συναρμολογημένη εξισορρόπηση

Η ομάδα μας εισήγαγε μια νέα συσκευή εξισορρόπησης που επέτρεψε την τελική εξισορρόπηση των συναρμολογημένων διαχωριστών στη συχνότητα περιστροφής λειτουργίας τους. Αυτή η μετάβαση άνοιξε τη δυνατότητα διατήρησης των υπολειπόμενων δονήσεων εντός του εύρους 0,5 - 0,7 mm/s σε ταχύτητες περιστροφής 4500 - 9000 στροφές ανά λεπτό.

Οφέλη

Παράλληλα με το πρωταρχικό επίτευγμα της μείωσης των δονήσεων, ένα πλεονέκτημα ήταν η σημαντική μείωση των επιπέδων θορύβου. Η βελτίωση αυτή ενίσχυσε περαιτέρω την ανταγωνιστικότητα των εν λόγω διαχωριστών στην αγορά.

Συμπέρασμα

Η μετάβαση στην επιτόπια εξισορρόπηση των συναρμολογημένων διαχωριστών σε συχνότητες περιστροφής λειτουργίας όχι μόνο βελτιστοποίησε τα επίπεδα κραδασμών αλλά και μείωσε το θόρυβο, προσφέροντας έτσι ένα διπλό πλεονέκτημα. Η περίπτωση αυτή χρησιμεύει ως απόδειξη της αποτελεσματικότητας των σύγχρονων τεχνικών εξισορρόπησης στην αντιμετώπιση των προκλήσεων που θέτουν τα μηχανήματα υψηλών ταχυτήτων.