ISO 7919-1: Döner Şaftlarda Makine Titreşiminin Değerlendirilmesi • Kırıcılar, fanlar, öğütücüler, biçerdöverler, şaftlar, santrifüjler, türbinler ve diğer birçok rotordaki burguların dinamik dengelenmesi için taşınabilir dengeleyici, titreşim analizörü "Balanset" ISO 7919-1: Döner Şaftlarda Makine Titreşiminin Değerlendirilmesi • Kırıcılar, fanlar, öğütücüler, biçerdöverler, şaftlar, santrifüjler, türbinler ve diğer birçok rotordaki burguların dinamik dengelenmesi için taşınabilir dengeleyici, titreşim analizörü "Balanset"

ISO 7919-1: Mekanik titreşim – Dönen miller üzerindeki ölçümlerle makine titreşiminin değerlendirilmesi – Bölüm 1: Genel yönergeler

Özet

ISO 7919-1, makinelerin dönen şaftlarındaki titreşimin ölçülmesi ve değerlendirilmesi için genel kurallar sağlayan önemli bir uluslararası standarttır. Bu standart, aşağıdakilerin karşılığıdır: ISO 10816Dönmeyen parçalardaki titreşimle ilgilenen ISO 7919, temassız titreşim kullanımına odaklanır yakınlık probları Şaftın yataklarına göre hareketini doğrudan ölçmek için kullanılır. Bu tür ölçümler, rotorun dinamik davranışının güvenli çalışma için önemli olduğu türbinler, kompresörler ve büyük pompalar gibi akışkan film yataklarına sahip büyük ve kritik makineler için özellikle önemlidir.

İçindekiler (Kavramsal Yapı)

Standart, şaft titreşim ölçüm programının kurulması ve sonuçların yorumlanması için bir çerçeve sağlar:

  1. 1. Kapsam ve Ölçüm İlkesi:

    Bu ilk bölüm, standardın kapsamını tanımlayarak, dönen şaftlardaki titreşimi ölçmek ve değerlendirmek için genel prosedürleri sağladığını açıklığa kavuşturur. Temel prensibi ortaya koyar: Bu ölçüm türü, şaftın kendi titreşim hareketine, genellikle sabit yatak yuvasına göre odaklanır. Bu, gövde ölçümlerinden (ISO 10816 kapsamında) kritik bir ayrımdır. Şaft titreşimi, rotorun gövdeye kıyasla daha büyük olduğu ve akışkan film yataklarla desteklendiği makineler için tercih edilen ölçümdür. Bu durumlarda, yatak boşluğu içinde harici gövdeye iletilmeyen önemli bir şaft hareketi meydana gelebilir. Birincil amaç, makineyi yatak hasarından veya rotor-stator temasından korumak için bu dinamik şaft hareketinin şiddetini değerlendirmektir.

  2. 2. Ölçüm Miktarları:

    Bu bölüm, ölçülmesi ve değerlendirilmesi gereken parametreleri belirtir. Genel titreşim şiddeti değerlendirmesinin birincil niceliği şudur: Ssayfa değer, hangisidir zirveden zirveye titreşimli yer değiştirme Şaftın. Bu, şaftın yatak içinde hareket ederken merkez hattının toplam sapma miktarını temsil eder ve doğrudan fiziksel yatak boşluklarıyla karşılaştırılabildiği için makine koruması açısından önemli bir ölçüttür. Ancak standart, teşhis amaçlı diğer niceliklerin değerini de kabul eder. Ölçüm sisteminin, şaft yörüngesi (mil merkez hattının yolu), yağ girdabı veya hizalama bozukluğu gibi sorunları teşhis etmek için önemlidir ve ortalama şaft merkez hattı konumu, değişimi yük veya hizalamadaki değişiklikleri gösterebilir. Bazı uygulamalarda, değerlendirme için filtrelenmiş titreşim değerleri (örneğin, 1X çalışma hızında) de kullanılır.

  3. 3. Enstrümantasyon ve Montaj:

    Bu bölüm, şaft titreşim ölçümleri için gereken donanım hakkında rehberlik sağlar. Üç ana bileşenden oluşan temassız prob sistemlerinin kullanımını belirtir: prob (sensör), BİR uzatma kablosuve bir sürücü (veya yakınlaştırıcı)Bu bileşenler bir sistem olarak kalibre edilmiştir ve birbirinin yerine kullanılamaz. Standart, probların her bir yatağa, birbirlerine 90 derece açıyla (XY konfigürasyonu) çiftler halinde monte edilmesini önerir. Bu, ölçüm sisteminin şaft merkez hattının iki boyutlu hareketinin tamamını yakalamasını ve şaft yörüngesini oluşturmasını sağlar. Doğru montaj, sağlam montaj braketleri, doğru prob aralığı ve şaftın "prob yolu" yüzeyinin pürüzsüz ve sinyali bozabilecek herhangi bir elektriksel veya mekanik çıkıntıdan arındırılmış olmasını gerektiren kritik bir öneme sahiptir.

  4. 4. Değerlendirme Kriterleri ve Bölgeleri:

    Bu bölüm, ölçülen titreşimin şiddetini değerlendirmek için bir çerçeve sunmaktadır. İki temel kriter önermektedir. Bunlardan ilki, ölçülen şaft titreşiminin (Ssayfa) önceden belirlenmiş sınırlara göre. Standart, bunun için dört bölgeli bir model öneriyor:

    • Bölge A (İyi): Yeni devreye alınan makinelerdeki titreşim seviyeleri.
    • Bölge B (Tatmin Edici): Sınırsız uzun vadeli operasyon için uygundur.
    • Bölge C (Yetersiz): Olası bir soruna işaret eder; sorunun nedenini belirlemek için makine incelenmelidir.
    • Bölge D (Kabul Edilemez): Titreşim seviyeleri zararlı olarak değerlendiriliyor; acil müdahale gerekiyor.

    İkinci kriter, bilinen bir temel değerden titreşim büyüklüğündeki bir değişikliğe dayanmaktadır. Titreşimde önemli bir artış, "Tatmin Edici" bölge içinde olsa bile, gelişmekte olan bir arızanın erken bir göstergesi olabilir. Standardın bu bölümü (Bölüm 1) genel çerçeveyi sağlar; bölge sınırları için belirli sayısal değerler, ISO 7919 serisinin makineye özgü bölümlerinde verilmiştir.

  5. 5. Alarm Ayarlama Kılavuzu (Uyarı ve Gezi):

    Bu son bölüm, değerlendirme kriterlerinin otomatik bir makine koruma sistemine uygulanması için pratik bir çerçeve sunmaktadır. İki aşamalı bir alarm stratejisi önermektedir. İlk seviye, Uyarı (veya "alarm") ayar noktası. Bu, genellikle makinenin normal, kararlı çalışma temel seviyesinin üzerine ayarlanır. Bu seviye aşılırsa, operatöre makinenin durumunun değiştiği ve bir inceleme yapılması gerektiği konusunda bir uyarı gönderilmelidir. İkinci, daha yüksek seviye ise Seyahat (veya "kapatma") ayar noktası. Bu, sürekli çalışmanın ciddi hasara yol açma olasılığının bulunduğu bir seviyeye ayarlanan mutlak bir sınırdır. Bu seviye aşılırsa, sistem felaket niteliğinde bir arızayı önlemek için makinenin otomatik olarak kapatılmasını tetiklemelidir. Standart, bu ayar noktalarının hem mutlak bölge sınırlarına (C/D Bölgesi sınırının üzerinde bir Alarm ayarlanmamalıdır) hem de belirlenen temel değerden önemli değişikliklere (örneğin, titreşim iki katına çıkarsa, hala B Bölgesi'nde olsa bile bir Alarm tetiklenebilir) dayandırılmasını önerir.

Temel Kavramlar

  • Mil ve Gövde Titreşimi: Temel prensip, bazı makinelerde (özellikle büyük, sert rotorlara ve nispeten esnek gövdelere sahip olanlarda) şaftın hareketinin, rulman yuvasının dışına iletilen titreşimden çok daha doğrudan ve güvenilir bir şekilde makinenin dinamik durumunun göstergesi olmasıdır.
  • Makine Koruması: Veriler teşhis amacıyla da kullanılsa da ISO 7919 çerçevesinin temel uygulaması, felaket düzeyindeki arızaları önlemek için tasarlanmış gerçek zamanlı makine koruma sistemleridir.
  • Bağıl Hareketin Önemi: Milin yatağa göre hareketini ölçerek, analistler yatak boşluğunun kullanımını doğrudan değerlendirebilir ve aşağıdaki gibi belirli sorunları teşhis edebilir: petrol girdabı veya aşırı ön yükleme.

← Ana Dizin'e Geri Dön

tr_TRTR
WhatsApp