درجه‌های کیفیت بالانس (درجه G) چیست؟ • بالانس کننده قابل حمل، آنالیزور ارتعاش "Balanset" برای بالانس دینامیکی سنگ شکن ها، فن ها، مالچرها، مارپیچ های روی کمباین ها، شفت ها، سانتریفیوژها، توربین ها و بسیاری از روتورهای دیگر درجه‌های کیفیت بالانس (درجه G) چیست؟ • بالانس کننده قابل حمل، آنالیزور ارتعاش "Balanset" برای بالانس دینامیکی سنگ شکن ها، فن ها، مالچرها، مارپیچ های روی کمباین ها، شفت ها، سانتریفیوژها، توربین ها و بسیاری از روتورهای دیگر

درک درجه‌بندی‌های کیفیت ترازو (درجه‌های G)

تعریف: درجه کیفیت ترازو چیست؟

آ درجه کیفیت تعادل، که معمولاً به عنوان یک درجه G، یک سیستم طبقه‌بندی است که توسط استانداردهای ISO تعریف شده است (به طور خاص ایزو ۲۱۹۴۰-۱۱که جایگزین استاندارد قدیمی‌تر ISO 1940-1 شد) تا حد قابل قبول باقیمانده را مشخص کند. عدم تعادل برای یک روتور. این یک روش استاندارد و شناخته شده بین المللی برای مهندسان، تولیدکنندگان و پرسنل تعمیر و نگهداری فراهم می‌کند تا مشخص کنند که یک روتور برای کاربرد خاص خود چقدر دقیق باید بالانس شود.

خودِ G-Grade عددی است، مانند G6.3 یا G2.5 که نشان دهنده سرعت محیطی ثابت مرکز جرم روتور است و بر حسب میلی‌متر بر ثانیه (mm/s) بیان می‌شود. عدد G پایین‌تر نشان‌دهنده سطح دقت بالاتر و تلرانس تعادل دقیق‌تر است.

نمرات G چگونه کار می‌کنند؟

درجه G خود تلرانس نهایی نیست، اما پارامتر کلیدی مورد استفاده برای محاسبه آن است. ایده اصلی این است که برای سطح معینی از نرمی عملیاتی، یک روتور با چرخش سریع‌تر باید دقیق‌تر از یک روتور با چرخش کندتر بالانس شود. سیستم درجه G این رابطه را در نظر می‌گیرد.

عدم تعادل ویژه باقیمانده مجاز (eبه ازای هر، بر حسب گرم بر میلی‌متر بر کیلوگرم یا میکرومتر) با تقسیم درجه G بر حداکثر سرعت زاویه‌ای سرویس (Ω، بر حسب رادیان بر ثانیه) محاسبه می‌شود. عدم تعادل باقیمانده مجاز نهایی (U)به ازای هر(برحسب g·mm) با ضرب این مقدار در جرم روتور (M، بر حسب کیلوگرم) بدست می‌آید.

یک فرمول ساده‌تر و رایج‌تر این است:

یوبه ازای هر (g·mm) = (9550 * G * M (کیلوگرم)) / n (RPM)

کجا:

  • یوبه ازای هر حداکثر عدم تعادل باقیمانده مجاز است.
  • جی درجه کیفیت تعادل است.
  • M جرم روتور است.
  • n حداکثر سرعت سرویس بر حسب دور در دقیقه است.

جدول درجه کیفیت ترازوی ISO (مثال‌ها)

استاندارد ISO جدول جامعی ارائه می‌دهد که گریدهای G را برای صدها نوع مختلف روتور توصیه می‌کند. این بخش، کاربردی‌ترین بخش استاندارد است، زیرا راهنمایی‌های واضح و مختص به کاربرد ارائه می‌دهد. برخی از نمونه‌های رایج عبارتند از:

  • جی ۴۰: میل لنگ برای موتورهای دیزل دریایی بزرگ و کند.
  • جی ۱۶: میل لنگ برای کامیون‌های بزرگ و لوکوموتیوها؛ قطعات ماشین‌آلات کشاورزی
  • جی ۶.۳: چرخ طیار؛ پروانه‌های پمپ؛ فن‌ها؛ قطعات ماشین‌آلات کارخانه‌های فرآوری. این یک گرید بسیار رایج برای ماشین‌آلات صنعتی عمومی است.
  • جی ۲.۵: توربین‌های گاز و بخار؛ روتورهای توربوژنراتور؛ درایوهای ماشین ابزار؛ آرمیچر موتورهای الکتریکی متوسط و بزرگ.
  • جی ۱.۰: درایوهای ماشین سنگ زنی؛ آرمیچرهای الکتریکی کوچک؛ دستگاه‌های ذخیره‌سازی کامپیوتر.
  • جی ۰.۴: اسپیندل سنگ‌های فرز دقیق؛ ژیروسکوپ‌ها.

چرا نمرات G مهم هستند؟

  • استانداردسازی: آنها روشی واضح و بدون ابهام برای مشخص کردن الزامات بالانس ارائه می‌دهند. یک سازنده می‌تواند اعلام کند که پروانه پمپ باید "تا G6.3 بالانس شود" و هر کارگاه بالانس در جهان دقت مورد نیاز را درک خواهد کرد.
  • جلوگیری از تعادل بیش از حد: بالانس کردن روتور با تلرانس کمتر از حد لازم، پرهزینه و زمان‌بر است. گریدهای G به انتخاب سطح دقت مناسب و اقتصادی برای کاربرد مورد نظر کمک می‌کنند.
  • تضمین قابلیت اطمینان: انتخاب گرید G صحیح تضمین می‌کند که دستگاه با سطوح ارتعاش قابل قبولی کار کند، سایش یاتاقان‌ها، آب‌بندها و سازه‌ها را کاهش دهد و از خرابی زودرس جلوگیری کند.

← بازگشت به فهرست اصلی

fa_IRFA
واتساپ