آشنایی با تست‌های غیر مخرب (NDT)

۱. تعریف: آزمایش غیرمخرب چیست؟

آزمایش غیر مخرب (NDT)که با نام‌های بازرسی غیرمخرب (NDE) یا بازرسی غیرمخرب (NDI) نیز شناخته می‌شود، گروه بسیار گسترده‌ای از تکنیک‌های تجزیه و تحلیل است که در علم و صنعت برای ارزیابی خواص یک ماده، قطعه یا سیستم بدون ایجاد آسیب استفاده می‌شود. اصطلاح «غیرمخرب» به این معنی است که کالای مورد آزمایش پس از اتمام بازرسی همچنان قابل استفاده است.

در زمینه نگهداری صنعتی، NDT به خانواده‌ای از ... اشاره دارد. فناوری‌های پایش وضعیت که برای ارزیابی سلامت ماشین‌آلات از «بیرون»، در حین کار یا در طول یک خاموشی کوتاه، بدون نیاز به جداسازی قطعات، استفاده می‌شوند.

تحلیل ارتعاش یک روش NDT برجسته و قدرتمند است.

۲. هدف NDT در تعمیر و نگهداری

هدف اصلی استفاده از NDT در یک برنامه تعمیر و نگهداری و قابلیت اطمینان، شناسایی و توصیف نقص‌ها، عیوب و تخریب در ماشین‌آلات و سازه‌ها در اولین مرحله ممکن است. این امر امکان برنامه‌ریزی و اجرای پیشگیرانه تعمیر و نگهداری را فراهم می‌کند و از خرابی‌های فاجعه‌بار جلوگیری کرده و زمان از کارافتادگی را به حداقل می‌رساند. NDT علم توانمندساز پشت این فناوری است. نگهداری و تعمیرات مبتنی بر شرایط (CBM).

۳. روش‌های رایج NDT در نگهداری کارخانه

در حالی که ده‌ها روش NDT وجود دارد، یک گروه اصلی معمولاً برای ارزیابی سلامت دارایی‌های کارخانه استفاده می‌شود. این روش‌ها اغلب به عنوان فناوری‌های پایش وضعیت شناخته می‌شوند:

• تحلیل ارتعاشات: شامل اندازه‌گیری و تحلیل ارتعاشات ماشین‌آلات دوار برای تشخیص عیوب مکانیکی مانند عدم تعادل، ناهم‌ترازی، نقص یاتاقان و مشکلات چرخ‌دنده است.
• آنالیز روغن (تریبولوژی): آنالیز روغن روان‌کننده برای تعیین سلامت روغن و دستگاه با شناسایی ذرات سایش، آلاینده‌ها و تغییرات شیمیایی.
• ترموگرافی (آنالیز مادون قرمز): استفاده از دوربین‌های حرارتی برای تشخیص ناهنجاری‌های دمایی که نشان‌دهنده‌ی نقص‌های الکتریکی، مشکلات روغن‌کاری و سایر مشکلات هستند.
• آنالیز اولتراسوند: تشخیص صداهای با فرکانس بالا برای یافتن نشتی هوای فشرده، خطاهای الکتریکی و مشکلات روغن کاری.
• تحلیل مدار موتور (MCA): یک روش آزمایش الکتریکی است که برای ارزیابی سلامت سیم‌پیچ‌ها و عایق‌بندی موتور استفاده می‌شود.

۴. NDT برای تشخیص عیب در مواد

فراتر از پایش وضعیت ماشین‌آلات فعال، NDT همچنین شامل مجموعه‌ای از تکنیک‌های متمرکز بر یافتن عیوب فیزیکی در اجزای استاتیک، جوش‌ها و مواد است:

• تست چشمی (VT): اساسی‌ترین روش NDT، شامل بازرسی چشمی یک قطعه است که گاهی اوقات با کمک بورسکوپ یا ذره‌بین انجام می‌شود.
• تست مایعات نافذ (PT): روشی کم‌هزینه برای یافتن عیوب سطحی در مواد غیرمتخلخل. یک رنگ فلورسنت روی سطح اعمال می‌شود و به داخل هر ترک نفوذ می‌کند، که سپس زیر نور فرابنفش آشکار می‌شود.
• آزمایش ذرات مغناطیسی (MT): برای یافتن عیوب سطحی و نزدیک به سطح در مواد فرومغناطیسی استفاده می‌شود. قطعه مغناطیسی شده و ذرات ریز آهن اعمال می‌شوند. این ذرات به میدان نشتی شار مغناطیسی که در هر ترک یا عیبی تشکیل می‌شود، جذب می‌شوند.
• آزمایش رادیوگرافی (RT): از اشعه ایکس یا اشعه گاما برای دیدن درون یک ماده استفاده می‌کند. این تابش از جسم عبور می‌کند و روی فیلم یا یک آشکارساز دیجیتال ثبت می‌شود. حفره‌ها، ترک‌ها یا تغییرات در چگالی ماده، مشابه اشعه ایکس پزشکی، در تصویر نشان داده می‌شوند.
• تست اولتراسونیک (UT): شامل ارسال امواج صوتی با فرکانس بالا به داخل ماده با استفاده از یک پروب است. صدا از ویژگی‌های داخلی، مانند دیواره پشتی جسم یا یک نقص، منعکس می‌شود. با تجزیه و تحلیل زمان لازم برای بازگشت پژواک‌ها، یک بازرس می‌تواند ضخامت دیواره را اندازه‌گیری کرده و نقص‌های داخلی را تشخیص، مکان‌یابی و اندازه گیری کند.

همه این روش‌های NDT یک هدف مشترک دارند: ارائه اطلاعات حیاتی در مورد وضعیت و یکپارچگی یک دارایی بدون آسیب رساندن به آن، و امکان تصمیم‌گیری آگاهانه در مورد نگهداری، تعمیر و جایگزینی.

← بازگشت به فهرست اصلی