ISO 14694: სამრეწველო ვენტილატორები - ბალანსის ხარისხისა და ვიბრაციის დონის სპეციფიკაციები

რეზიუმე

ISO 14694 ითვალისწინებს სამრეწველო ვენტილატორების დაბალანსებისა და მისაღები ვიბრაციის დონეების სპეციფიკურ მოთხოვნებს. იგი აღიარებს, რომ ვენტილატორები წარმოადგენენ დანადგარების უნიკალურ კლასს და ახდენს ისეთი სტანდარტების მორგებას, როგორიცაა ISO 1940-1 (ბალანსირება) და ISO 10816 (ვიბრაცია) მათ სპეციფიკურ მახასიათებლებზე. სტანდარტი აუცილებელია ვენტილატორების მწარმოებლებისთვის, სისტემის დიზაინერებისთვის და საბოლოო მომხმარებლებისთვის, რათა უზრუნველყონ ვენტილატორების შეუფერხებლად, უსაფრთხოდ მუშაობა და მოლოდინების დაკმაყოფილება. ის უზრუნველყოფს მკაფიო, ერთიან ჩარჩოს როგორც იმპულერის საწყისი ბალანსის ხარისხისთვის, ასევე ვენტილატორის მთლიანი ასამბლეის საბოლოო, ადგილზე ვიბრაციისთვის.

შინაარსი (კონცეპტუალური სტრუქტურა)

სტანდარტი ლოგიკურად იყოფა ორ მთავარ ტექნიკურ ნაწილად: ერთი მოიცავს ბალანსის ხარისხს, ხოლო მეორე - ოპერაციულ ვიბრაციას.

1. 1. მოქმედების სფერო და განმარტებები:

   ეს საწყისი თავი ადგენს სტანდარტის კონკრეტულ ფოკუსს და განმარტავს, რომ მისი მოთხოვნები ვრცელდება ყველა ტიპის (ცენტრიდანული, ღერძული, შერეული ნაკადის) და ზომის სამრეწველო ვენტილატორებზე, რომლებიც განკუთვნილია ხმელეთზე გამოყენებისთვის. ის აშკარად გამორიცხავს ვენტილატორებს, რომლებიც შექმნილია მაღალ სპეციალიზებული გამოყენებისთვის, როგორიცაა თვითმფრინავის ძრავა ან ჰაერის ბალიშებიანი სატრანსპორტო საშუალებები. ეს ნაწილი ასევე იძლევა დოკუმენტში გამოყენებული ტერმინოლოგიის განმარტებების ყოვლისმომცველ ნაკრებს, რაც უზრუნველყოფს, რომ ისეთ ტერმინებს, როგორიცაა „მყარი საყრდენი“, „მოქნილი საყრდენი“ და ვენტილატორის სპეციფიკური კომპონენტები, ჰქონდეთ ერთიანი, ცალსახა მნიშვნელობა. ეს საფუძვლები უმნიშვნელოვანესია იმის უზრუნველსაყოფად, რომ როგორც ვენტილატორის მწარმოებელს, ასევე საბოლოო მომხმარებელს ჰქონდეთ საერთო ენა და გაგება სამრეწველო ვენტილატორების დაზუსტების, ტესტირებისა და მიღებისას მათი ვიბრაციისა და ბალანსის მახასიათებლების საფუძველზე.

2. 2. იმპულერის ბალანსის ხარისხის მოთხოვნები:

   ეს თავი ითვალისწინებს ვენტილატორის იმპულერის (როტორის) ბალანსის ხარისხის კრიტიკულ სპეციფიკაციებს, როგორც დამოუკიდებელი კომპონენტისა, სანამ ის ვენტილატორის კორპუსში აწყობილი იქნება. იგი მორგებულია ზოგადი დანიშნულების G კლასის მატარებლებზე. ISO 1940-1 გულშემატკივრების სპეციფიკური საჭიროებების დაკმაყოფილება „გულშემატკივრებისთვის ბალანსის ხარისხის კლასების“ სერიის (BV კატეგორიები) შექმნით. სტანდარტი იძლევა დეტალურ ცხრილს, რომელიც ასახავს სხვადასხვა ტიპის ვენტილატორებსა და მათ გამოყენებას ამ BV კატეგორიებთან (მაგ., BV-5, BV-4, BV-3), რომლებიც, თავის მხრივ, შეესაბამება კონკრეტულ... G-კლასებიმაგალითად, ზოგადი დანიშნულების ვენტილაციის ვენტილატორს შეიძლება მხოლოდ G6.3 დასჭირდეს, ხოლო მაღალსიჩქარიან, კრიტიკული მომსახურების ვენტილატორს შეიძლება გაცილებით მკაცრი G2.5 დასჭირდეს. ეს მყიდველს საშუალებას აძლევს, განსაზღვროს იმპულერისთვის ბალანსის ხარისხის ზუსტი და შესაბამისი დონე მისი განკუთვნილი სამუშაო სიჩქარისა და გამოყენების საფუძველზე, რაც უზრუნველყოფს, რომ ვიბრაციის ძირითადი წყარო - დისბალანსი - წყაროდან კონტროლდება.

3. 3. აწყობილი ვენტილატორის ვიბრაციის ლიმიტები:

   ეს თავი განიხილავს ვენტილატორის სრული ბლოკის - იმპულსერის, ლილვის, საკისრების და კორპუსის - ვიბრაციას, როგორც სრულად აწყობილ სისტემას, რომელიც მუშაობს სპეციფიკურ სატესტო პირობებში. იგი ადგენს „ვენტილატორის ვიბრაციის კატეგორიების“ (FV) ერთობლიობას, რომელიც განსაზღვრავს მისაღებ ვიბრაციის დონეებს სხვადასხვა გამოყენებისა და ინსტალაციის ტიპისთვის. სტანდარტი იძლევა მკაფიო ცხრილს, სადაც ჩამოთვლილია მაქსიმალური დასაშვები ფართოზოლოვანი კავშირი. RMS სიჩქარე თითოეული კატეგორიისთვის, რომელიც იზომება ვენტილატორის საკისრების კორპუსებზე. ეს კატეგორიები გადამწყვეტია მიღების ტესტირებისთვის და ითვალისწინებს ისეთ ფაქტორებს, როგორიცაა ვენტილატორის ენერგომოხმარება, საყრდენი სტრუქტურის ტიპი (მყარი თუ მოქნილი) და გამოყენების კრიტიკულობა. მაგალითად, მოქნილ ბაზაზე არაკრიტიკული გამოყენებისთვის განკუთვნილ ვენტილატორს შეიძლება მიენიჭოს უფრო რბილი კატეგორია, როგორიცაა FV-5, მაშინ როდესაც მყარ საძირკველზე დამონტაჟებულ მაღალი სიმძლავრის, კრიტიკულ ვენტილატორს მიენიჭება გაცილებით მკაცრი კატეგორია, როგორიცაა FV-1, რაც მიღებისთვის ვიბრაციის მნიშვნელოვნად დაბალ დონეს მოითხოვს.

4. 4. ტესტირების პროცედურები და მიღების კრიტერიუმები:

   ეს ბოლო თავი წარმოადგენს პრაქტიკულ, ქმედით ჩარჩოს სტანდარტთან შესაბამისობის დასადასტურებლად. ის ნათლად ყოფს დადასტურების პროცესს ორ განსხვავებულ ეტაპად. პირველი, ის მოითხოვს, რომ ვენტილატორის იმპულერის ბალანსის ხარისხი დადასტურდეს *აწყობამდე*, კალიბრირებულ მოწყობილობაზე ბალანსის შემოწმების შესრულებით. ბალანსირების მანქანა იმის უზრუნველსაყოფად, რომ ნარჩენი დისბალანსი მისი BV კატეგორიით განსაზღვრული ტოლერანტობის ფარგლებშია. მეორეც, იგი განსაზღვრავს სრულად აწყობილი ვენტილატორის ოპერაციული ვიბრაციის ტესტის პროცედურას. იგი განსაზღვრავს, რომ ვენტილატორი უნდა მუშაობდეს მისი ოპერაციული სიჩქარით განსაზღვრული დატვირთვის პირობებში და რომ ვიბრაციის გაზომვები უნდა განხორციელდეს საკისრების კორპუსებზე ISO 10816-1 სტანდარტის ზოგადი პროცედურების შესაბამისად. მიღების კრიტერიუმი მარტივია: ყველაზე მაღალი გაზომილი ფართოზოლოვანი კავშირი RMS სიჩქარე არ უნდა აღემატებოდეს კონტრაქტით განსაზღვრული FV კატეგორიის ლიმიტს. ეს ნაწილი მწარმოებლებისა და საბოლოო მომხმარებლებისთვის მკაფიო, „დადებითი/წარუმატებელი“ საფუძველს იძლევა იმის დასადასტურებლად, რომ ვენტილატორი აკმაყოფილებს მის მიერ მითითებულ შესრულების მოთხოვნებს.

ძირითადი ცნებები

• განაცხადის სპეციფიკური ინსტრუქცია: ამ სტანდარტის მთავარი ღირებულება ის არის, რომ იგი იღებს ზოგადი დანიშნულების სტანდარტებს და აზუსტებს მათ ერთი კონკრეტული, ძალიან გავრცელებული ტიპის დანადგარისთვის. BV (ბალანსირებული ვიბრაცია) და FV (ვენტილატორის ვიბრაცია) კატეგორიები გაცილებით უფრო ნათელ და პირდაპირ მითითებებს იძლევა, ვიდრე ISO 10816-3-ში მოცემული დანადგარების უფრო ფართო ჯგუფების ინტერპრეტაციის მცდელობა.
• დაბალანსება vs. ოპერაციული ვიბრაცია: სტანდარტი მკაფიოდ მიჯნავს ორ კონცეფციას. პირველ რიგში, ვენტილატორის *იმპელერი* დაბალანსებული უნდა იყოს კონკრეტული ხარისხის კლასის (BV კატეგორია) მიხედვით დაბალანსების აპარატზე. მეორეც, *მთელი ვენტილატორის ასამბლეა* უნდა აკმაყოფილებდეს კონკრეტულ საოპერაციო ვიბრაციის ლიმიტს (FV კატეგორია) ინსტალაციისა და მუშაობისას. კარგი ბალანსი აუცილებელია, მაგრამ არასაკმარისი დაბალი საოპერაციო ვიბრაციისთვის, რომელზეც ასევე გავლენას ახდენს გასწორება, საძირკველი და აეროდინამიკური ძალები.
• ხისტი vs. მოქნილი საყრდენი: ზოგადი ვიბრაციის სტანდარტების მსგავსად, ISO 14694 აღიარებს ვენტილატორის საყრდენი სტრუქტურის კრიტიკულ როლს და ხისტი და მოქნილი საძირკვლებისთვის ვიბრაციის განსხვავებულ ლიმიტებს ითვალისწინებს.

← დაბრუნება მთავარ ინდექსზე