Titreşim Tanılaması: Makinelerin Dilini Yorumlamak

1. Tanım: Titreşim Tanılaması Nedir?

Titreşim Tanılama Titreşim verilerinin yalnızca toplanmadığı, aynı zamanda bir makinenin sağlığını belirlemek ve belirli arızaların temel nedenini saptamak için derinlemesine analiz edilip yorumlandığı gelişmiş bir durum izleme biçimidir. Ham verileri yorumlama sürecidir. titreşim sinyalleri eyleme dönüştürülebilir bakım bilgilerine dönüştürür.

Sırasında titreşim izleme Genel titreşim seviyelerini izleyebilir, teşhis "neden" sorusuna odaklanır. Şu gibi sorulara cevap bulmaya çalışır: Bu titreşim aşağıdakilerden mi kaynaklanıyor? dengesizlik veya yanlış hizalama? Yatak mı arızalı? Dişlilerde mi sorun var?

2. Tanı Süreci

Tipik bir titreşim teşhis süreci yapılandırılmış bir yaklaşımı takip eder:

1. Veri Toplama: Sensörler kullanılarak yüksek kaliteli titreşim verileri toplanıyor ivmeölçerler ve bir veri analizörü. Bu, doğru sensörün seçilmesini, doğru şekilde monte edilmesini (ISO 5348'e göre) ve uygun ölçüm ayarlarının (örneğin, Fmax, çözünürlük) belirlenmesini içerir.
2. Sinyal İşleme: Ham maddenin dönüştürülmesi zaman dalga formu sinyali daha kullanışlı bir biçime, çoğunlukla bir frekansa dönüştürür spektrum kullanarak FFT (Hızlı Fourier Dönüşümü) Algoritmada faz analizi ve zarflama gibi diğer araçlar da kullanılmaktadır.
3. Spektral Analiz: Bu, teşhisin özüdür. Analist, belirli kalıpları belirlemek için frekans spektrumunu inceler. Farklı makine arızaları, öngörülebilir frekanslarda enerji üretir. Örneğin:
   • Dengesizlik: Rotorun 1 katında yüksek genlik koşu hızı.
   • Hizalama bozukluğu: 1x ve özellikle 2x çalışma hızında yüksek genlik, çoğunlukla yüksek eksenel titreşim.
   • Rulman Arızaları: Belirli yatak arıza frekanslarında (BPFO, BPFI, BSF, FTF) eşzamanlı olmayan, yüksek frekanslı tepe noktaları.
   • Dişli Arızaları: Dişli Örgü Frekansı'ndaki (GMF) Zirveler ve yan bantlar.
4. Arıza Onayı: Bir teşhisi doğrulamak için birden fazla veri türü kullanmak. Örneğin, çarpma (yatak arızalarını gösterir) olup olmadığını anlamak için zaman dalga formunu analiz etmek veya dengesizlik ile eğilmiş bir şaft arasında ayrım yapmak için faz analizi kullanmak.
5. Raporlama ve Öneri: Tespit edilen arıza, arızanın ciddiyeti ve bakım personeline önerilen eylem planı dahil olmak üzere bulguların açıkça iletilmesi.

3. Temel Araçlar ve Teknikler

Titreşim teşhisi çeşitli özel analitik araçlara dayanır:

• Spektrum Analizi (FFT): Bir sinyalde bulunan frekansları belirlemek için kullanılan birincil araçtır.
• Zaman Dalga Formu Analizi: FFT'de gözden kaçabilecek sinyal şekli, etkileri ve modülasyon olaylarını gözlemlemek için kullanışlıdır.
• Faz Analizi: Dengesizliği, yanlış hizalamayı, gevşekliği ve performansı doğrulamak için önemli bir araç dengeleme.
• Zarf Analizi (Demodülasyon): Erken aşamadaki yatak ve dişli arızalarıyla ilişkili çok düşük enerjili, tekrarlayan darbeleri tespit etmek için bir teknik.
• Sipariş Analizi: Değişken hızlı makinelerde kullanılır, titreşimi sabit frekanslardan ziyade çalışma hızının katlarına (derecelerine) bağlar.
• İşletme Sapma Şekli (ODS): Bir makinenin veya yapının belirli bir frekansta nasıl hareket ettiğini gösteren, rezonans ve yapısal zayıflıkların teşhisinde kullanılan animasyon.

4. Hedef: Reaktiften Proaktife

Titreşim teşhisinin nihai amacı, proaktif bir bakım stratejisini desteklemektir. Arızaların temel nedenlerini (hizalama bozukluğu, rezonans veya yanlış yağlama gibi) belirleyerek, kuruluşlar arızalı makineleri tamir etmenin ötesine geçebilir ve arızaya neden olan koşulları ortadan kaldırarak güvenilirliği önemli ölçüde artırabilir ve maliyetleri düşürebilir.

← Ana Dizin'e Geri Dön