Η μέθοδος συντελεστή επιρροής για την εξισορρόπηση πεδίου

Ορισμός: Τι είναι ένας συντελεστής επιρροής;

Ενα συντελεστής επιρροής είναι ένα σύνθετο διάνυσμα (που περιέχει τόσο πλάτος όσο και γωνία φάσης) που περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο ένα σύστημα ρότορα αντιδρά σε μια γνωστή ανισορροπία. Συγκεκριμένα, αντιπροσωπεύει την αλλαγή στη δόνηση σε ένα συγκεκριμένο σημείο μέτρησης που προκύπτει από την προσθήκη ενός γνωστού δοκιμαστικού βάρους σε μια συγκεκριμένη θέση σε ένα επίπεδο διόρθωσης. Με απλά λόγια, ο συντελεστής σας λέει: «Για ένα δοκιμαστικό βάρος αυτού του μεγέθους, τοποθετημένο σε αυτή τη γωνία, η δόνηση στο έδρανο άλλαξε κατά τόσο πολύ και προς αυτή την κατεύθυνση».

Αυτή η μέθοδος αποτελεί τη βάση της σύγχρονης εξισορρόπησης πεδίου, επειδή επιτρέπει την ακριβή εξισορρόπηση χωρίς να χρειάζεται να γνωρίζουμε τις πολύπλοκες φυσικές ιδιότητες του ρότορα (όπως η μάζα, η ακαμψία ή η απόσβεσή του).

Γιατί η μέθοδος του συντελεστή επιρροής είναι τόσο αποτελεσματική;

Η δύναμη αυτής της μεθόδου έγκειται στο γεγονός ότι αντιμετωπίζει το μηχάνημα ως «μαύρο κουτί». Αντί να προσπαθεί να μοντελοποιήσει θεωρητικά τον ρότορα, χρησιμοποιεί μια πρακτική δοκιμή για να μετρήσει άμεσα τη μοναδική απόκριση του συστήματος. Τα βασικά πλεονεκτήματα περιλαμβάνουν:

• Υψηλή ακρίβεια: Λαμβάνει υπόψη όλες τις πραγματικές δυναμικές επιδράσεις του συστήματος, συμπεριλαμβανομένης της ακαμψίας των εδράνων, της ευκαμψίας της δομής στήριξης και των αεροδυναμικών δυνάμεων.
• Ευελιξία: Λειτουργεί εξίσου καλά τόσο για προβλήματα εξισορρόπησης ενός επιπέδου όσο και για σύνθετα προβλήματα εξισορρόπησης πολλαπλών επιπέδων σε άκαμπτους και εύκαμπτους ρότορες.
• Δεν απαιτείται αποσυναρμολόγηση: Αποτελεί το πρότυπο για την επιτόπια ή επιτόπια εξισορρόπηση, επιτρέποντας την εξισορρόπηση των μηχανημάτων στην τελική τους εγκατεστημένη κατάσταση υπό κανονικά φορτία και θερμοκρασίες λειτουργίας.

Η Διαδικασία Εξισορρόπησης Μονού Επιπέδου (Βήμα προς Βήμα)

Για μια απλή ισορροπία ενός επιπέδου, η μέθοδος του συντελεστή επιρροής ακολουθεί μια σαφή, λογική διαδικασία:

1. Αρχική Εκτέλεση (Εκτέλεση 1): Με το μηχάνημα υπό κανονικές συνθήκες λειτουργίας, μετρήστε το αρχικό διάνυσμα δόνησης (πλάτος A1 και φάση P1) στο ρουλεμάν. Αυτό αντιπροσωπεύει τη δόνηση που προκαλείται από την αρχική ανισορροπία (O).
2. Δοκιμαστικό τρέξιμο με βάρη (Τρέξιμο 2): Σταματήστε το μηχάνημα και στερεώστε ένα γνωστό δοκιμαστικό βάρος (T) σε μια γνωστή γωνιακή θέση (π.χ., 0 μοίρες) στο επίπεδο διόρθωσης.
3. Μετρήστε τη νέα απόκριση: Ξεκινήστε τη μηχανή και μετρήστε το νέο διάνυσμα δόνησης (πλάτος A2 και φάση P2). Αυτή η νέα δόνηση είναι το διανυσματικό άθροισμα της αρχικής ανισορροπίας συν την επίδραση του δοκιμαστικού βάρους (O+T).
4. Υπολογίστε την αλλαγή δόνησης: Το όργανο εξισορρόπησης εκτελεί μια αφαίρεση διανύσματος (A2 – A1) για να βρει το διάνυσμα που αντιπροσωπεύει την επίδραση μόνο του βάρους δοκιμής (T_effect).
5. Υπολογίστε τον Συντελεστή Επιρροής (α): Ο συντελεστής επιρροής υπολογίζεται διαιρώντας την επίδραση του βάρους της δοκιμής με το ίδιο το βάρος της δοκιμής: α = T_effect / TΑυτό το διάνυσμα αντιπροσωπεύει τώρα την απόκριση ταλάντωσης ανά μονάδα ανισορροπίας (π.χ., mm/s ανά γραμμάριο).
6. Υπολογίστε την απαιτούμενη διόρθωση: Για να ακυρώσουμε την αρχική ανισορροπία, χρειαζόμαστε ένα βάρος διόρθωσης που παράγει ένα διάνυσμα δόνησης ακριβώς αντίθετο από την αρχική δόνηση (-A1). Το απαιτούμενο βάρος διόρθωσης (W) υπολογίζεται ως: W = -A1 / α.
7. Εγκατάσταση Διόρθωσης και Επαλήθευση: Το δοκιμαστικό βάρος αφαιρείται και το υπολογισμένο διορθωτικό βάρος (W) εγκαθίσταται μόνιμα. Πραγματοποιείται μια τελική δοκιμή για να επαληθευτεί ότι η δόνηση έχει μειωθεί σε αποδεκτό επίπεδο.

Εξισορρόπηση πολλαπλών επιπέδων

Η ίδια αρχή ισχύει και για την εξισορρόπηση δύο και πολλαπλών επιπέδων, αλλά τα μαθηματικά γίνονται πιο περίπλοκα. Για μια εξισορρόπηση δύο επιπέδων, το όργανο υπολογίζει τέσσερις συντελεστές επιρροής (την επίδραση ενός βάρους στο επίπεδο 1 και στα δύο ρουλεμάν και την επίδραση ενός βάρους στο επίπεδο 2 και στα δύο ρουλεμάν). Στη συνέχεια, λύνει ένα σύνολο ταυτόχρονων εξισώσεων για να βρει τα σωστά βάρη και για τα δύο επίπεδα. Αυτή η ισχυρή δυνατότητα του επιτρέπει να χρησιμοποιείται σχεδόν σε οποιοδήποτε τύπο περιστρεφόμενης μηχανής.

← Επιστροφή στο Κύριο Ευρετήριο