ISO 5348: Getaran dan kejutan mekanikal – Pemasangan mekanikal pecutan

Ringkasan

ISO 5348 ialah piawaian asas dan sangat praktikal untuk mana-mana penganalisis getaran. Ia menangani faktor kritikal yang secara langsung memberi kesan kepada kualiti data: bagaimana pecutan secara fizikal dilekatkan pada mesin. Piawaian menentukan pelbagai kaedah pelekap dan menerangkan cara setiap kaedah mempengaruhi tindak balas kekerapan pengukuran. Mengikuti panduan dalam ISO 5348 adalah penting untuk mendapatkan data getaran yang tepat dan boleh berulang, terutamanya apabila mengukur getaran frekuensi tinggi.

Jadual Kandungan (Struktur Konseptual)

Standard ini distrukturkan untuk memberikan nasihat yang jelas dan praktikal tentang teknik pemasangan:

1. 1. Skop dan Kaedah Pemasangan:

   Bahagian awal ini menetapkan tujuan standard: untuk menyediakan panduan teknikal yang jelas tentang kaedah memasang pecutan pada permukaan bergetar untuk memastikan data yang tepat. Tesis pusat piawaian diperkenalkan di sini: kaedah pelekap adalah bahagian kritikal sistem pengukuran dan secara langsung menentukan frekuensi tertinggi di mana data boleh dipercayai boleh dikumpulkan. Teknik pemasangan yang lemah akan bertindak sebagai penapis mekanikal, melemahkan atau meredam getaran frekuensi tinggi sebelum ia boleh diukur. Bahagian itu kemudiannya memperkenalkan kaedah pelekap utama yang akan dinilai secara terperinci: pelekap stud, pelekap pelekat, dan pelekap magnet, mewujudkan rangka kerja untuk seluruh dokumen.

2. 2. Pemasangan Stud:

   Kaedah ini dibentangkan sebagai teknik gred rujukan yang optimum untuk lampiran pecutan. Ia melibatkan penggerudian lubang ke dalam struktur mesin, mengetuknya dengan benang, dan kemudian mengacaukan stud pelekap pecutan terus ke dalam lubang. Piawaian menyatakan bahawa permukaan pelekap mestilah bersih, rata dan licin, dengan muka tempat dimesin jika perlu untuk mencapai matlamat ini. Lapisan nipis gris silikon atau cecair gandingan yang serupa harus digunakan pada dasar penderia untuk mengisi sebarang lompang mikroskopik, memaksimumkan kawasan sentuhan permukaan dan meningkatkan penghantaran tenaga frekuensi tinggi. Kaedah ini memberikan kekakuan pelekap setinggi mungkin, yang seterusnya menghasilkan kekerapan resonans yang dipasang paling tinggi. Ini memastikan bahawa penderia boleh mengukur julat frekuensi seluas mungkin dengan tepat tanpa pengukurannya dirosakkan oleh resonans pelekap itu sendiri. Ia dianggap sebagai penanda aras untuk semua kaedah lain dan penting untuk pemasangan pemantauan kekal, ujian diagnostik frekuensi tinggi (seperti untuk galas dan gear), dan untuk penentukuran sensor.

3. 3. Pemasangan Pelekat:

   Bahagian ini memperincikan penggunaan pelekat sebagai penyelesaian pelekap separa kekal, sering digunakan apabila menggerudi ke dalam mesin tidak praktikal atau tidak dibenarkan. Piawaian membezakan antara pelbagai jenis pelekat. Untuk hasil yang terbaik, pelekat keras dan tegar seperti cyanoacrylate (“gam super”) atau epoksi dua bahagian disyorkan. Prinsip utama ialah menggunakan jumlah pelekat yang minimum untuk mencipta garis ikatan yang sangat nipis dan tegar antara tapak sensor dan permukaan mesin. Pelekat tebal atau lembut (seperti getah silikon) akan bertindak sebagai peredam, mengehadkan tindak balas frekuensi tinggi dengan teruk. Apabila dilakukan dengan betul pada permukaan yang disediakan dengan betul, pelekap pelekat tegar boleh mencapai julat frekuensi boleh guna yang hampir setinggi pelekap stud, menjadikannya alternatif yang berdaya maju untuk banyak aplikasi diagnostik. Piawaian ini juga meliputi penggunaan tapak pelekat yang dipasang, iaitu pad logam kecil yang dilekatkan pada mesin untuk menyediakan lokasi yang boleh diulang untuk memasang sensor pelekap stud.

4. 4. Pemasangan Magnetik:

   Bab ini membincangkan penggunaan tapak magnet, yang sangat biasa untuk mudah alih, pengumpulan data berasaskan laluan kerana kemudahan mereka. Walau bagaimanapun, piawaian menekankan bahawa kemudahan ini datang dengan kos yang besar kepada kualiti data. Lekapan magnet pada asalnya kurang kaku daripada lekapan stud atau pelekat. Tambahan pula, magnet menambah jisim yang ketara kepada pecutan. Gabungan kekakuan yang lebih rendah dan jisim yang lebih tinggi secara mendadak merendahkan frekuensi resonans yang dipasang pada sistem sensor, yang sangat mengehadkan julat frekuensi atas yang boleh digunakan untuk pengukuran. Piawaian menjelaskan bahawa data frekuensi tinggi (biasanya melebihi 2,000 Hz) yang dikumpulkan dengan magnet selalunya tidak boleh dipercayai. Ia menyediakan panduan praktikal untuk memaksimumkan kualiti pelekap magnet: gunakan magnet "dua kutub" yang kuat, pastikan permukaan sentuhan bersih dan rata dengan sempurna, dan gunakan tekanan yang kukuh apabila memasang magnet pada mesin.

5. 5. Kaedah Lain (Probe):

   Bahagian ini menangani penggunaan kuar pegang tangan, sering dipanggil "penyakit", yang kadangkala digunakan untuk pemeriksaan pantas atau di kawasan yang sukar dicapai. Piawaian ini sangat tidak menggalakkan amalan ini untuk sebarang kerja diagnostik yang serius. Tubuh manusia ialah penapis dan peredam laluan rendah yang sangat berkesan, dan adalah mustahil untuk memegang probe dengan tekanan yang konsisten atau pada sudut serenjang sempurna. Akibatnya, kaedah ini terbukti sangat tidak boleh diulang dan tindak balas frekuensinya sangat terhad, selalunya kurang daripada 1,000 Hz. Walaupun probe mungkin dapat mengesahkan kehadiran getaran frekuensi rendah yang sangat besar (seperti ketidakseimbangan yang teruk), ia sama sekali tidak sesuai untuk analisis aliran yang boleh dipercayai atau untuk pengesanan kerosakan frekuensi tinggi seperti galas dan kecacatan gear.

6. 6. Penyediaan Permukaan dan Pengkabelan:

   Bahagian akhir ini menyediakan nasihat kritikal dan praktikal untuk memastikan kualiti data, tanpa mengira kaedah pemasangan yang digunakan. Ia menekankan bahawa permukaan pelekap mesti disediakan dengan betul. Ini termasuk memastikan permukaan adalah rata dan licin yang mungkin, dan bahawa sebarang cat, karat atau kotoran dibuang untuk memastikan sentuhan logam-ke-logam terus (atau logam-ke-pelekat-ke-logam). Untuk pemasangan stud, ia menyatakan keperluan untuk muka tempat dimesin jika permukaan tidak rata dengan sempurna. Piawaian ini juga menyediakan panduan penting mengenai kabel sensor. Ia mengesyorkan agar kabel diikat dengan kuat ke struktur dalam jarak yang dekat dari sensor. Ini memberikan kelegaan ketegangan untuk penyambung dan, yang lebih penting, menghalang pergerakan kabel. Jika kabel dibenarkan berputar semasa pengukuran, ia boleh menjana isyarat elektrik frekuensi rendah disebabkan oleh kesan triboelektrik, yang boleh mencemarkan isyarat getaran sebenar dan membawa kepada data yang salah.

Konsep Utama

• Respons Kekerapan adalah Kunci: Tema utama standard ialah kaedah pemasangan bertindak sebagai penapis mekanikal. Lekapan yang lemah (seperti magnet) menambah jisim dan mengurangkan kekakuan, mencipta penapis laluan rendah yang memotong getaran frekuensi tinggi sebelum ia boleh mencapai penderia.
• Kekakuan adalah yang terpenting: Untuk menghantar getaran frekuensi tinggi dengan tepat, sambungan antara penderia dan mesin mestilah sekaku dan ringan yang mungkin. Inilah sebabnya mengapa pemasangan stud langsung adalah lebih baik daripada semua kaedah lain.
• Pertukaran Antara Keselesaan dan Ketepatan: Piawaian menjelaskan bahawa terdapat pertukaran langsung. Lekapan magnet adalah mudah untuk pengumpulan data berasaskan laluan, tetapi penganalisis mesti menerima bahawa julat frekuensi yang boleh digunakan telah terjejas. Untuk analisis galas atau gear frekuensi tinggi, stud atau pelekap pelekat amat diutamakan.
• Kebolehulangan: Mengikuti panduan standard, seperti menggunakan pad pelekap untuk peletakan sensor yang boleh diulang, adalah penting untuk analisis arah aliran yang baik, kerana ia memastikan bahawa perubahan dalam data adalah disebabkan oleh keadaan mesin, bukan variasi dalam teknik pengukuran.

Standard ISO Rasmi

Untuk standard rasmi yang lengkap, lawati: ISO 5348 pada Kedai ISO

← Kembali ke Indeks Utama