ISO 20816-3: Μηχανικοί κραδασμοί – Μέτρηση και αξιολόγηση των κραδασμών των μηχανών – Μέρος 3: Βιομηχανικά μηχανήματα

Περίληψη

Το ISO 20816-3 είναι το τρέχον, σύγχρονο πρότυπο που παρέχει συγκεκριμένες αριθμητικές τιμές για αποδεκτούς κραδασμούς κοινών βιομηχανικών μηχανημάτων. Είναι η άμεση, πρακτική εφαρμογή του γενικού πλαισίου που θεσπίστηκε στο ISO 20816-1 και χρησιμεύει ως η επίσημη αντικατάσταση του ευρέως χρησιμοποιούμενου ISO 10816-3Αυτό το πρότυπο είναι ένα κρίσιμο, καθημερινό έγγραφο για τους μηχανικούς αξιοπιστίας και τους τεχνικούς συντήρησης για την αξιολόγηση της κατάστασης του μηχανήματος με βάση μετρήσεις κραδασμών που λαμβάνονται σε μη περιστρεφόμενα μέρη (π.χ., περιβλήματα ρουλεμάν).

Πίνακας Περιεχομένων (Εννοιολογική Δομή)

Το πρότυπο ακολουθεί τη δομή του προκατόχου του, αλλά με ενημερωμένα κριτήρια, παρέχοντας έναν σαφή οδηγό για την πρακτική εφαρμογή:

1. 1. Πεδίο εφαρμογής:

   Αυτό το αρχικό κεφάλαιο ορίζει με σαφήνεια τα όρια εφαρμογής του προτύπου. Διευκρινίζει ότι αυτές οι οδηγίες προορίζονται για βιομηχανικά μηχανήματα με ονομαστική ισχύ άνω των 15 kW και ταχύτητες λειτουργίας μεταξύ 120 RPM και 15.000 RPM. Το πεδίο εφαρμογής επικεντρώνεται σε κοινά βιομηχανικά μηχανήματα όπως αντλίες, ηλεκτροκινητήρες, συμπιεστές και ανεμιστήρες. Είναι σημαντικό να διευκρινιστεί ότι τα κριτήρια αξιολόγησης που παρέχονται αφορούν μετρήσεις ευρυζωνικής ζώνης επί τόπου που λαμβάνονται στα μη περιστρεφόμενα μέρη του μηχανήματος (π.χ., περιβλήματα ρουλεμάν) υπό κανονικές, σταθερές συνθήκες λειτουργίας. Αυτή η ενότητα θέτει τις βάσεις διασφαλίζοντας ότι ο χρήστης γνωρίζει με ακρίβεια ποιες μηχανές και υπό ποιες συνθήκες μπορούν να εφαρμοστούν αξιόπιστα τα πολύτιμα αριθμητικά όρια αυτού του προτύπου.

2. 2. Ταξινόμηση Μηχανών (Ομάδες):

   Αυτό το κεφάλαιο είναι το πιο κρίσιμο για την ορθή εφαρμογή του προτύπου, καθώς τα όρια κραδασμών εξαρτώνται εξ ολοκλήρου από την ταξινόμηση του μηχανήματος. Το πρότυπο ομαδοποιεί τα μηχανήματα με βάση το μέγεθός τους (ονομαστική ισχύς), τον τύπο του μηχανισμού κίνησης (κινητήρας, στρόβιλος κ.λπ.) και την ευελιξία της βάσης στήριξης. Οι κύριες ομάδες είναι:

   • Ομάδα 1: Μεγάλα μηχανήματα, συνήθως με ονομαστική ισχύ άνω των 300 kW, τοποθετημένα σε βαριά, άκαμπτα θεμέλια (π.χ. μεγάλα τσιμεντόλιθους). Παραδείγματα περιλαμβάνουν μεγάλους στροβίλους παραγωγής ενέργειας και μεγάλες αντλίες διεργασιών.
   • Ομάδα 2: Μηχανήματα μεσαίου μεγέθους, με ονομαστική ισχύ μεταξύ 15 kW και 300 kW, τοποθετημένα επίσης σε άκαμπτες βάσεις. Αυτή είναι η πιο κοινή κατηγορία, καλύπτοντας την πλειονότητα των τυπικών βιομηχανικών αντλιών, ανεμιστήρων και ηλεκτροκινητήρων.
   • Ομάδα 3 & 4: Αυτές οι ομάδες καλύπτουν μεγάλα (Ομάδα 3) και μεσαίου μεγέθους (Ομάδα 4) μηχανήματα που είναι τοποθετημένα σε ελαφριές, εύκαμπτες δομές στήριξης (π.χ., χαλύβδινα πέλματα ή μονωτές κραδασμών). Το πρότυπο παρέχει έναν τεχνικό ορισμό για μια εύκαμπτη βάση με βάση το εάν η πρώτη ιδιοσυχνότητα της μηχανής είναι πάνω ή κάτω από την κύρια ταχύτητα λειτουργίας της.

   Ο σωστός προσδιορισμός της ομάδας στην οποία ανήκει ένα μηχάνημα είναι το πρώτο ουσιαστικό βήμα πριν από τη χρήση των διαγραμμάτων σοβαρότητας των κραδασμών.

3. 3. Τιμές Ζώνης Έντονης Δόνησης (Το Διάγραμμα):

   Αυτός είναι ο πρακτικός πυρήνας του προτύπου, παρέχοντας τις οριστικές αριθμητικές τιμές για την αξιολόγηση των κραδασμών. Η ενότητα περιέχει πίνακες που παραθέτουν με σαφήνεια τις συγκεκριμένες τιμές. Ταχύτητα RMS επίπεδα (σε mm/s και ίντσες/s) που σχηματίζουν τα όρια μεταξύ των τεσσάρων ζωνών αξιολόγησης (A/B, B/C και C/D). Αυτές οι τιμές παρέχονται για κάθε μία από τις ομάδες μηχανημάτων που ορίζονται στο προηγούμενο κεφάλαιο. Για παράδειγμα, ένας χρήστης μπορεί να αναζητήσει την «Ομάδα 2» για μηχανήματα μεσαίου μεγέθους σε άκαμπτα θεμέλια και να βρει τις ακριβείς τιμές ταχύτητας. Ο πίνακας μπορεί να καθορίζει ότι για αυτήν την ομάδα, το όριο μεταξύ της Ζώνης Β (απεριόριστη μακροχρόνια λειτουργία) και της Ζώνης Γ (ακατάλληλη για μακροχρόνια λειτουργία) είναι 4,5 mm/s. Αυτό επιτρέπει σε έναν τεχνικό να λάβει μια μέτρηση, να τη συγκρίνει απευθείας με τον πίνακα και να κάνει μια άμεση, βασισμένη σε πρότυπα κρίση για την κατάσταση του μηχανήματος.

4. Οδηγίες σχετικά με τις ρυθμίσεις συναγερμού:

   Αυτή η τελευταία ενότητα παρέχει πρακτικές συμβουλές σχετικά με τον τρόπο μετατροπής των ορίων της ζώνης αξιολόγησης σε αποτελεσματικούς λειτουργικούς συναγερμούς για συνεχή ή περιοδική παρακολούθηση. Ενισχύει τη στρατηγική συναγερμού δύο επιπέδων που συνιστάται στο πρότυπο ISO 20816-1. Το πρώτο επίπεδο, το Συναγερμός ο συναγερμός, συνήθως ρυθμίζεται σε ένα επίπεδο που υποδεικνύει ότι η δόνηση του μηχανήματος έχει αυξηθεί σημαντικά από την κανονική γραμμή βάσης ή έχει εισέλθει στη Ζώνη C. Αυτό χρησιμεύει ως έγκαιρη προειδοποίηση που δικαιολογεί έρευνα και ανάλυση. Το δεύτερο, υψηλότερο επίπεδο, το Ταξίδι ή Κίνδυνος Ο συναγερμός είναι ένα απόλυτο όριο που δεν πρέπει να ξεπεραστεί. Αυτό συχνά ορίζεται στα όρια μεταξύ της Ζώνης Γ και της Ζώνης Δ. Η παραβίαση αυτού του ορίου υποδηλώνει υψηλή πιθανότητα σοβαρής ζημιάς και θα πρέπει να ενεργοποιήσει άμεση δράση, ενδεχομένως συμπεριλαμβανομένης της αυτόματης απενεργοποίησης του μηχανήματος για την αποτροπή μιας καταστροφικής βλάβης. Αυτές οι οδηγίες επιτρέπουν στους χειριστές να μεταβούν από την απλή αξιολόγηση στην προληπτική, αυτοματοποιημένη προστασία του μηχανήματος.

Βασικές έννοιες και ενημερώσεις

• Άμεση αντικατάσταση για το ISO 10816-3: Αυτό το πρότυπο είναι ο επίσημος διάδοχος του ISO 10816-3. Ενώ η βασική προσέγγιση είναι η ίδια, τα αριθμητικά όρια και ορισμένες ταξινομήσεις έχουν αναθεωρηθεί και ενημερωθεί με βάση τα νέα δεδομένα και την εμπειρία του κλάδου.
• Πρακτικά και εφαρμόσιμα όρια: Ο κύριος σκοπός αυτού του εγγράφου είναι να παρέχει σαφείς, εφαρμόσιμους αριθμούς. Ένας τεχνικός μπορεί να μετρήσει τη δόνηση σε μια αντλία, να την ταξινομήσει στη σωστή ομάδα (π.χ., Ομάδα 2, άκαμπτη θεμελίωση) και να συγκρίνει την ένδειξη με τον πίνακα για να κάνει μια άμεση αξιολόγηση της κατάστασής της.
• Ο τύπος θεμελίωσης είναι κρίσιμος: Το πρότυπο συνεχίζει να δίνει έμφαση στην κρίσιμη διαφορά μεταξύ άκαμπτων και εύκαμπτων θεμελίων. Ένα μηχάνημα σε εύκαμπτη δομή στήριξης δέχεται υψηλότερο επίπεδο κραδασμών από το ίδιο μηχάνημα σε συμπαγή, άκαμπτη βάση.
• Εστίαση σε μη περιστρεφόμενα μέρη: Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι αυτό το πρότυπο (όπως και το προκάτοχό του) ισχύει για μετρήσεις που λαμβάνονται στη σταθερή δομή του μηχανήματος, όπως τα περιβλήματα ρουλεμάν του. Χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με άλλα μέρη της σειράς ISO 20816 για μετρήσεις κραδασμών άξονα, όπου είναι εφαρμόσιμο.

← Επιστροφή στο Κύριο Ευρετήριο