ارتعاشات همزمان و غیر همزمان توضیح داده شده است

تعریف: ارتعاش همزمان چیست؟

ارتعاش همزمان هر ارتعاشی است که در فرکانسی رخ می‌دهد که مضرب صحیحی از سرعت چرخش اولیه دستگاه است. این ارتعاش با چرخش شفت "همگام" است. این رایج‌ترین نوع ارتعاش موجود در ماشین‌آلات است.

• لرزش دقیقاً در سرعت چرخش (1x) همزمان است.
• ارتعاش در سرعت دو برابر (۲x)، سه برابر (۳x) و غیره نیز ارتعاشات همزمان هستند که اغلب به عنوان «هارمونیک‌های» سرعت حرکت شناخته می‌شوند.

اکثریت قریب به اتفاق عیوب رایج ماشین آلات، مانند عدم تعادل, ناهم‌ترازی, شفت‌های خمیده، و شل‌شدگی مکانیکی، همه به صورت ارتعاش همزمان ظاهر می‌شوند. به عنوان مثال، ارتعاش ناشی از عدم تعادل همیشه در ۱ برابر دور در دقیقه خواهد بود و هرگونه تغییر در سرعت دستگاه را به طور کامل ردیابی می‌کند.

تعریف: ارتعاش زیرسنکرون چیست؟

ارتعاش زیرسنکرون هر ارتعاشی است که در فرکانسی *کمتر از* سرعت چرخش اولیه (1x) رخ می‌دهد. پیشوند "sub-" به معنای "پایین‌تر" است. وجود ارتعاش زیرسنکرون قابل توجه اغلب یک علامت هشدار جدی است، زیرا معمولاً به دلیل پدیده‌های دینامیکی روتور خود تحریک و ناپایدار ایجاد می‌شود تا خطاهای مکانیکی ساده. برخلاف ارتعاش سنکرون، عملکرد نیرویی برای ارتعاش زیرسنکرون توسط حرکت خود روتور ایجاد می‌شود.

چگونه آنها را در یک طیف FFT مشتق بگیریم

شناسایی این مؤلفه‌ها در طیف FFT ساده است:

• پیک‌های همزمان: به دنبال پیک ۱x RPM (سرعت دویدن) و هر پیکی که دقیقاً روی مضرب‌های صحیح (۲x، ۳x و غیره) قرار می‌گیرد، باشید.
• پیک‌های زیر-همزمان: به دنبال هرگونه پیک قابل توجهی باشید که *قبل* از پیک ۱x RPM روی محور فرکانس ظاهر می‌شود.
• پیک‌های غیرهمزمان: به دنبال پیک‌هایی باشید که مضرب صحیحی از سرعت چرخش نباشند. این پیک‌ها اغلب مربوط به اجزایی مانند یاتاقان‌ها یا منابع خارجی هستند.

چرا این تمایز حیاتی است؟

تمایز قائل شدن بین ارتعاش همزمان و زیر همزمان اساساً برای تشخیص مهم است:

• مسائل همزمان (مانند عدم تعادل) «ارتعاشات اجباری» هستند. آنها اغلب با تنظیمات مکانیکی مانند متعادل‌سازی یا هم‌ترازی قابل اصلاح هستند. آنها عموماً قابل پیش‌بینی و پایدار هستند.
• مسائل زیرهمزمان اغلب «ارتعاشات خود تحریک» یا ناپایداری هستند. آنها نشان دهنده مشکلی در طراحی اساسی یا وضعیت سیستم یاتاقان روتور هستند و با بالانس کردن قابل رفع نیستند. این شرایط می‌توانند ناپایدار و بسیار مخرب باشند. علل رایج عبارتند از: چرخش/شلاقی روغن در یاتاقان‌های لایه سیال و سایش روتور-استاتور.

به همین دلیل، یک پیک زیرسنکرون با دامنه بالا معمولاً یک وضعیت هشدار جدی‌تر از یک پیک سنکرون با دامنه بالا در نظر گرفته می‌شود.

← بازگشت به فهرست اصلی