ISO 8579-1: Kod penerimaan untuk gear - Bahagian 1: Penentuan tahap kuasa bunyi bawaan udara yang dikeluarkan oleh unit gear

Ringkasan

ISO 8579-1 ialah piawaian khusus yang menyediakan prosedur terperinci untuk mengukur dan melaporkan hingar bawaan udara yang dikeluarkan oleh unit gear tertutup. Piawaian ini ialah "kod penerimaan", bermakna ia bertujuan terutamanya untuk digunakan oleh pengeluar dan pelanggan untuk mengesahkan bahawa kotak gear baharu atau dibaiki memenuhi tahap prestasi akustik yang ditentukan. Tidak seperti vibration analysis yang memfokuskan pada getaran struktur untuk pengesanan kerosakan, piawaian ini adalah berkenaan dengan mengukur tahap kuasa bunyi keseluruhan untuk tujuan kawalan hingar persekitaran dan kesihatan pekerjaan.

Jadual Kandungan (Struktur Konseptual)

Piawaian ialah kod ujian terperinci, menggariskan langkah-langkah tepat yang diperlukan untuk mendapatkan pengukuran hingar yang tepat dan boleh berulang:

1. 1. Skop dan Prinsip Pengukuran:

   Bahagian awal ini mentakrifkan aplikasi khusus standard, iaitu penentuan tahap kuasa bunyi bawaan udara untuk unit gear tertutup. Ia secara eksplisit adalah "kod penerimaan", bermakna prosedurnya direka bentuk untuk mengesahkan pematuhan dengan spesifikasi akustik yang telah dipersetujui sebelumnya antara pengilang dan pembeli. Prinsip asas adalah untuk mengira tahap kuasa bunyi, sifat intrinsik sumber, daripada satu siri pengukuran tahap tekanan bunyi. Ini dilakukan dengan mengambil ukuran pada berbilang, titik yang ditakrifkan dengan tepat pada permukaan hipotesis yang menyelubungi kotak gear, dengan itu menangkap jumlah tenaga bunyi yang dipancarkan.

2. 2. Persekitaran dan Keadaan Ujian:

   Bab ini menyediakan keperluan yang ketat untuk lokasi dan keadaan ujian untuk memastikan bahawa satu-satunya bunyi yang diukur datang dari kotak gear. Ia menyatakan bahawa ujian mesti dijalankan dalam persekitaran akustik yang menghampiri medan bebas, bermakna tiada permukaan pemantul berdekatan yang boleh merosakkan pengukuran. Ruang anechoic adalah ideal, tetapi kawasan luar yang besar dan terbuka juga boleh digunakan. Yang penting, piawaian mewajibkan bunyi latar belakang dari semua sumber lain (termasuk motor yang memandu kotak gear ujian) mesti diukur secara berasingan dan mestilah sekurang-kurangnya 6 dB (sebaik-baiknya lebih daripada 10 dB) lebih rendah daripada bunyi kotak gear. Jika bunyi latar belakang terlalu tinggi, ia akan mencemarkan keputusan dan membatalkan ujian. Unit gear juga mesti dikendalikan di bawah beban dan kelajuan tertentu, kerana keadaan ini secara mendadak mempengaruhi bunyi yang dihasilkan.

3. 3. Instrumentasi:

   Bahagian ini menyatakan keperluan prestasi untuk peralatan yang digunakan untuk menjalankan ujian. Ia mewajibkan penggunaan ketepatan Jenis 1 (atau Kelas 1). Pengukur Aras Bunyi, mikrofon dan set penapis yang mematuhi piawaian IEC antarabangsa yang berkaitan. Ini memastikan tahap ketepatan dan ketekalan yang tinggi dalam rantaian pengukuran. Piawaian ini juga memerlukan penggunaan a Penentukuran Bunyi daripada kelas ketepatan yang sama. Ia menyatakan bahawa keseluruhan sistem pengukuran (mikrofon, meter, kabel) mesti ditentukur menggunakan peranti ini sebaik sebelum dan sejurus selepas siri ukuran bunyi. Ini mengesahkan bahawa sensitiviti instrumen tidak hanyut semasa ujian, yang penting untuk ujian penerimaan yang sah.

4. 4. Prosedur Pengukuran:

   Ini adalah teras preskriptif standard, memperincikan langkah-langkah tepat yang perlu diambil. Ia memerlukan definisi hipotesis permukaan pengukuran yang menyelubungi kotak gear sepenuhnya. Ini biasanya berbentuk selari segi empat tepat (bentuk kotak) yang diletakkan pada jarak tetap (biasanya 1 meter) dari permukaan rujukan kotak gear. Piawaian kemudiannya menentukan bilangan minimum kedudukan mikrofon dan lokasi tepatnya pada permukaan ini. Untuk permukaan selari, ini biasanya satu set sembilan mata, meliputi empat sisi, bahagian atas dan lokasi utama di antaranya. Tahap tekanan bunyi diukur pada setiap titik ini semasa kotak gear beroperasi di bawah keadaan beban dan kelajuan keadaan mantap yang telah dipersetujui sebelumnya. Pengukuran berbilang titik ini diperlukan untuk purata medan bunyi dengan tepat dan mengambil kira arah arah bunyi.

5. 5. Pengiraan Tahap Kuasa Bunyi:

   Bab ini menyediakan formula matematik untuk memproses data mentah. Pertama, tahap tekanan bunyi (yang pada skala dB logaritma) yang diukur pada kedudukan mikrofon yang berbeza dipuratakan secara logaritma untuk menentukan tahap tekanan bunyi min ke atas keseluruhan permukaan pengukuran. Nilai purata ini kemudiannya digunakan untuk mengira aras kuasa bunyi (Lw). Formula untuk pengiraan ini mengambil kira luas permukaan pengukuran hipotesis (S). Tahap kuasa bunyi terakhir ialah nombor tunggal, dinyatakan dalam dB, yang mewakili jumlah tenaga akustik yang dipancarkan oleh kotak gear. Nilai ini adalah bebas daripada jarak pengukuran dan persekitaran, menjadikannya metrik muktamad untuk ujian penerimaan.

6. 6. Maklumat yang perlu direkodkan dan dilaporkan:

   Untuk memastikan keputusan ujian tidak jelas, boleh dibandingkan dan boleh dikesan sepenuhnya, bahagian akhir ini menyediakan senarai komprehensif semua maklumat yang mesti didokumenkan dalam laporan ujian rasmi. Ini termasuk bukan sahaja tahap kuasa bunyi yang dikira akhir, tetapi juga: penerangan lengkap unit gear (model, nombor siri, dll.); keadaan operasi yang tepat (kelajuan input, tork output, jenis dan suhu pelincir); penerangan terperinci tentang persekitaran ujian, termasuk lakaran bilik dan kedudukan mikrofon; senarai semua instrumentasi yang digunakan, termasuk nombor siri dan tarikh penentukuran; dan hasil pengukuran hingar latar belakang. Dokumentasi yang ketat ini memastikan kesahihan ujian dan membolehkannya diterbitkan semula dengan pasti jika perlu.

Konsep Utama

• Kuasa Bunyi lwn. Tekanan Bunyi: Piawaian memfokuskan pada penentuan *kuasa* bunyi, iaitu jumlah tenaga akustik yang dipancarkan oleh sumber. Ini berbeza daripada bunyi *tekanan*, iaitu apa yang sebenarnya diukur dan berbeza mengikut jarak. Kuasa bunyi ialah metrik yang lebih konsisten untuk ujian penerimaan.
• Kod Ujian Penerimaan: Piawaian bukan alat diagnostik. Ia adalah prosedur ujian "lulus/gagal" piawai. Pelanggan boleh menentukan tahap kuasa bunyi maksimum yang boleh diterima dalam kontrak pembelian, dan piawaian ini menyediakan kaedah untuk mengesahkan pematuhan.
• Pautan Vibro-Akustik: Walaupun piawaian ini mengukur bunyi bawaan udara, punca bunyi itu adalah getaran struktur kotak gear, yang seterusnya disebabkan oleh jaringan gear. Oleh itu, paras hingar yang tinggi sering berkait dengan getaran yang tinggi pada Kekerapan Gear Mesh (GMF).

Standard ISO Rasmi

Untuk standard rasmi yang lengkap, lawati: ISO 8579-1 pada Kedai ISO

← Kembali ke Indeks Utama