ISO 20816-3: Mekanik titreşim – Makine titreşiminin ölçülmesi ve değerlendirilmesi – Bölüm 3: Endüstriyel makineler

Özet

ISO 20816-3, yaygın endüstriyel makinelerin kabul edilebilir titreşimi için belirli sayısal değerler sağlayan güncel ve modern bir standarttır. ISO 20816-3, ISO 20816-3'te oluşturulan genel çerçevenin doğrudan ve pratik bir uygulamasıdır. ISO 20816-1 ve yaygın olarak kullanılanın resmi yerine geçer ISO 10816-3Bu standart, dönmeyen parçalarda (örneğin, rulman yuvaları) alınan titreşim ölçümlerine dayanarak makine durumunu değerlendirmek için güvenilirlik mühendisleri ve bakım teknisyenleri için kritik, günlük bir belgedir.

İçindekiler (Kavramsal Yapı)

Standart, selefinin yapısını takip ediyor ancak güncellenmiş kriterlerle pratik uygulama için net bir kılavuz sağlıyor:

1. 1. Kapsam:

   Bu ilk bölüm, standardın uygulama sınırlarını açıkça tanımlamaktadır. Bu kılavuzların, güç değerleri 15 kW'ın üzerinde ve çalışma hızları 120 RPM ile 15.000 RPM arasında olan endüstriyel makineler için tasarlandığını belirtmektedir. Kapsam, pompalar, elektrik motorları, kompresörler ve fanlar gibi yaygın endüstriyel makinelere odaklanmıştır. En önemlisi, sağlanan değerlendirme kriterlerinin, makinenin dönmeyen parçalarında (örneğin, yatak yuvaları) normal, sabit çalışma koşulları altında alınan yerinde geniş bant ölçümler için olduğunu açıklığa kavuşturmaktadır. Bu bölüm, kullanıcının bu standardın değerli sayısal sınırlarının hangi makinelerde ve hangi koşullar altında güvenilir bir şekilde uygulanabileceğini tam olarak bilmesini sağlayarak zemini hazırlamaktadır.

2. 2. Makine Sınıflandırması (Gruplar):

   Bu bölüm, standardın doğru uygulanması için en kritik bölümdür, çünkü titreşim sınırları tamamen makinenin sınıflandırmasına bağlıdır. Standart, makineleri boyutlarına (güç derecesi), sürücü türüne (motor, türbin vb.) ve destek temellerinin esnekliğine göre gruplandırır. Birincil gruplar şunlardır:

   • Grup 1: Genellikle 300 kW'ın üzerinde güç değerlerine sahip, ağır ve sağlam temeller (örneğin, büyük beton bloklar) üzerine monte edilmiş büyük makineler. Örnekler arasında büyük güç üretim türbinleri ve büyük proses pompaları yer alır.
   • Grup 2: Güçleri 15 kW ile 300 kW arasında değişen orta ölçekli makineler de sağlam temeller üzerine monte edilir. Bu, standart endüstriyel pompaların, fanların ve elektrik motorlarının çoğunu kapsayan en yaygın kategoridir.
   • Grup 3 ve 4: Bu gruplar, hafif ve esnek destek yapıları (örneğin çelik kızaklar veya titreşim izolatörleri) üzerine monte edilmiş büyük (Grup 3) ve orta büyüklükteki (Grup 4) makineleri kapsar. Standart, makinenin ilk doğal frekansının ana çalışma hızının üstünde mi yoksa altında mı olduğuna bağlı olarak esnek bir temel için teknik bir tanım sağlar.

   Titreşim şiddeti çizelgelerinin kullanılabilmesi için öncelikle bir makinenin hangi gruba ait olduğunun doğru bir şekilde belirlenmesi gerekmektedir.

3. 3. Titreşim Şiddeti Bölge Değerleri (Tablo):

   Bu, standardın pratik çekirdeğini oluşturur ve titreşim değerlendirmesi için kesin sayısal değerler sağlar. Bu bölüm, belirli özellikleri açıkça listeleyen tablolar içerir. RMS Hızı Dört değerlendirme bölgesi (A/B, B/C ve C/D) arasındaki sınırları oluşturan hız seviyeleri (mm/sn ve inç/sn cinsinden). Bu değerler, önceki bölümde tanımlanan her makine grubu için verilmiştir. Örneğin, bir kullanıcı, rijit temeller üzerindeki orta büyüklükteki makineler için "Grup 2"yi arayabilir ve tam hız değerlerini bulabilir. Tablo, bu grup için Bölge B (kısıtsız uzun süreli çalışma) ile Bölge C (uzun süreli çalışmaya uygun değil) arasındaki sınırın 4,5 mm/sn olduğunu belirtebilir. Bu, bir teknisyenin ölçüm yapmasını, bunu doğrudan tabloyla karşılaştırmasını ve makinenin sağlığı hakkında standartlara dayalı, anında bir karar vermesini sağlar.

4. Alarm Ayarlarına İlişkin Kılavuz:

   Bu son bölüm, değerlendirme bölgesi sınırlarının sürekli veya periyodik izleme için etkili operasyonel alarmlara nasıl dönüştürüleceğine dair pratik tavsiyeler sunmaktadır. ISO 20816-1'de önerilen iki seviyeli alarm stratejisini pekiştirmektedir. İlk seviye, Uyarı Alarm, genellikle makinenin titreşiminin normal taban değerinden önemli ölçüde arttığını veya C Bölgesine girdiğini gösteren bir seviyeye ayarlanır. Bu, inceleme ve analiz gerektiren erken bir uyarı görevi görür. İkinci, daha yüksek seviye ise Seyahat veya Tehlike Alarm, aşılmaması gereken mutlak bir sınırdır. Bu sınır genellikle C Bölgesi ile D Bölgesi arasındaki sınırda belirlenir. Bu sınırın aşılması, ciddi hasar olasılığının yüksek olduğunu gösterir ve felaket boyutunda bir arızayı önlemek için makinenin otomatik olarak kapatılması da dahil olmak üzere acil müdahaleyi gerektirir. Bu kılavuz, operatörlerin basit değerlendirmeden proaktif, otomatik makine korumasına geçmelerini sağlar.

Temel Kavramlar ve Güncellemeler

• ISO 10816-3'ün Doğrudan Yerine Geçeni: Bu standart, ISO 10816-3'ün resmi halefidir. Temel yaklaşım aynı olmakla birlikte, sayısal sınırlar ve bazı sınıflandırmalar, yeni sektör verileri ve deneyimlerine dayanarak gözden geçirilmiş ve güncellenmiştir.
• Pratik ve Uygulanabilir Sınırlar: Bu belgenin temel amacı, net ve uygulanabilir veriler sunmaktır. Bir teknisyen, bir pompadaki titreşimi ölçebilir, doğru gruba (örneğin, Grup 2, rijit temel) sınıflandırabilir ve okumayı tabloyla karşılaştırarak pompanın durumu hakkında anında bir değerlendirme yapabilir.
• Temel Tipi Kritiktir: Standart, rijit ve esnek temeller arasındaki önemli farkı vurgulamaya devam ediyor. Esnek bir destek yapısı üzerindeki bir makine, katı ve rijit bir taban üzerindeki aynı makineden daha yüksek bir titreşim seviyesine izin verir.
• Dönmeyen Parçalara Odaklanın: Bu standardın (öncülü gibi) makinenin sabit yapısı (örneğin yatak yuvaları) üzerinde yapılan ölçümler için geçerli olduğunu unutmamak önemlidir. Uygun olduğu durumlarda şaft titreşim ölçümleri için ISO 20816 serisinin diğer bölümleriyle birlikte kullanılır.

← Ana Dizin'e Geri Dön