Dengeleme Sınıfı Nedir? ISO Standartları ve Sınıflandırması • Kırıcılar, fanlar, öğütücüler, biçerdöverler, şaftlar, santrifüjler, türbinler ve diğer birçok rotorun dinamik dengelenmesi için taşınabilir dengeleyici, titreşim analizörü "Balanset" Dengeleme Sınıfı Nedir? ISO Standartları ve Sınıflandırması • Kırıcılar, fanlar, öğütücüler, biçerdöverler, şaftlar, santrifüjler, türbinler ve diğer birçok rotorun dinamik dengelenmesi için taşınabilir dengeleyici, titreşim analizörü "Balanset"

Dengeleme Sınıfı Sınıflandırmalarını Anlama

Tanım: Dengeleme Notu Nedir?

A dengeleme notu (ayrıca denge kalite derecesi veya olarak da adlandırılır) G sınıfı) farklı tipteki döner makineler için gerekli denge kalitesini belirten standartlaştırılmış bir sınıflandırma sistemidir. Öncelikle aşağıdakiler tarafından tanımlanır: ISO 21940-11 Standart (eski adıyla ISO 1940-1), dengeleme sınıfları ekipmanı operasyonel özelliklerine göre kategorilere ayırır ve uygun şekilde atar dengeleme toleransları.

Sınıflandırma sistemi, rotor balans kalitesini belirlerken ve doğrularken tüm tarafların (üreticiler, bakım teknisyenleri ve son kullanıcılar) tutarlı, uluslararası alanda tanınan standartlara uygun çalışmasını sağlar.

G-Derece Sistemi

Dengeleme dereceleri, G 2,5, G 6,3 veya G 16 gibi sayısal bir değerin ardından "G" olarak belirtilir. Bu sayı, izin verilen kalıntının çarpımını temsil eder. dengesizlik Eksantriklik (milimetre cinsinden) ve açısal hız (saniye başına radyan cinsinden). Daha basit bir ifadeyle, izin verilen dengesiz titreşim hızını mm/s cinsinden ifade eder.

Temel İlke

Daha düşük G değerleri, daha sıkı denge gerekliliklerini (daha az izin verilen artık dengesizlik) gösterirken, daha yüksek G değerleri daha fazla artık dengesizliğe izin verir. Sistem, farklı ekipman türlerinin hız, kütle, uygulama ve çalışma ortamına bağlı olarak çok farklı denge kalitesi gereksinimlerine sahip olduğunu kabul eder.

Yaygın Dengeleme Dereceleri ve Uygulamaları

ISO 21940-11, G 0,4 (en yüksek hassasiyet) ile G 4000 (en düşük hassasiyet) arasında değişen kaliteleri tanımlar. En sık karşılaşılan kaliteler şunlardır:

G 0.4 – Ultra Yüksek Hassasiyet

Uygulamalar:

  • Taşlama makinesi milleri
  • Jiroskoplar
  • Hassas ölçüm ekipmanları

Özellikleri: Özel dengeleme ekipmanları ve kontrollü ortamlar gerektirir. Genellikle özel hassas dengeleme atölyelerinde gerçekleştirilir.

G 1.0 – Yüksek Hassasiyet

Uygulamalar:

  • Yüksek hassasiyetli takım tezgahı milleri
  • Turboşarjlar
  • Yüksek hızlı santrifüjler
  • Bilgisayar disk sürücüleri

Özellikleri: Tüm dengeleme parametrelerinin dikkatli bir şekilde kontrol edilmesini ve yüksek kaliteli enstrümantasyon gerektirir.

G 2.5 – Hassas Endüstriyel

Uygulamalar:

  • Gaz ve buhar türbinleri
  • Sert turbo jeneratör rotorları
  • Kompresörler
  • Takım tezgahı sürücüleri
  • Orta ve büyük elektrik motorları (özel gereksinimler ile)
  • Santrifüjlü ayırıcılar

Özellikleri: Yüksek kaliteli, yüksek hızlı endüstriyel ekipman için standart. İyi bir performansla elde edilebilir alan dengeleme uygulamalar.

G 6.3 – Genel Endüstriyel (En Yaygın)

Uygulamalar:

  • Genel amaçlı elektrik motorları
  • Proses endüstrisi makineleri
  • Santrifüj pompalar
  • Fanlar ve üfleyiciler
  • Dişli üniteleri
  • Genel makine rotorları
  • Orta hızlı kompresörler

Özellikleri: Çoğu endüstriyel makine için "standart" kalite. Ulaşılabilirlik ve performans arasında iyi bir denge sağlar. Taşınabilir dengeleme ekipmanlarıyla kolayca elde edilebilir.

G 16 – Ağır Sanayi

Uygulamalar:

  • Tahrik milleri (pervane milleri, kardan milleri)
  • Altı veya daha fazla silindire sahip çok silindirli dizel motorlar
  • Kırıcılar
  • Tarım makineleri
  • Motorların bireysel bileşenleri

Özellikleri: Titreşim toleransının daha yüksek olduğu, dayanıklı ve düşük hızlı ekipmanlar için uygundur.

G 40 ve Üzeri – Çok Ağır Endüstriyel

Uygulamalar:

  • Dört silindirli dizel motorlar (G 40)
  • Sabit şekilde monte edilmiş yavaş hızlı makineler
  • Çok büyük, yavaş dönen ekipman

Özellikleri: Yüksek hassasiyetli dengenin ekonomik olarak haklı olmadığı veya teknik olarak gerekli olmadığı büyük, düşük hızlı ekipmanlara uygulanır.

Uygun Dengeleme Derecesi Nasıl Seçilir

Doğru dengeleme derecesinin seçilmesi birkaç faktörün göz önünde bulundurulmasını gerektirir:

1. Ekipman Türü ve Tasarımı

ISO 21940-11, ekipman türlerini önerilen kalitelerle eşleştiren ayrıntılı tablolar sunar. Bu, kalite seçimi için temel başlangıç noktasıdır.

2. Çalışma Hızı

Daha yüksek hızlı ekipmanlar genellikle daha sıkı bir denge (daha düşük G sayısı) gerektirir, çünkü merkezkaç kuvvetleri hızın karesiyle artar.

3. Montaj Tipi

Esnek temeller veya izolasyon sistemleri üzerine monte edilen ekipmanlar, genellikle sabit olarak monte edilen ekipmanlara göre daha yüksek G sayılarına dayanabilir.

4. Personele Yakınlık

İşgal edilen alanlardaki makinelerin gürültü ve güvenlik nedenleriyle daha sıkı bir dengeye ihtiyacı olabilir.

5. Özel Gereksinimler

Bazı uygulamalar (tıbbi ekipman, hassas üretim, havacılık) standart endüstriyel uygulamalardan daha sıkı bir denge gerektirir.

6. Ekonomik Hususlar

Daha sıkı bir eğime doğru atılan her adım, dengeleme maliyetini artırır. Seçilen eğim, aşırı spesifikasyonlara girmeden operasyonel ihtiyaçlarla uyumlu olmalıdır.

Sınıf ve İzin Verilen Dengesizlik Arasındaki İlişki

Dengeleme derecesi, izin verilen maksimum değeri hesaplamak için kullanılır kalan dengesizlik belirli bir rotor için:

Formül

Senbaşına (g·mm) = (9549 × G × M) / RPM

Nerede:

  • Senbaşına = Gram-milimetre cinsinden izin verilen kalıntı dengesizlik
  • G = Denge kalite notu numarası (örneğin, G 6.3 için 6.3)
  • M = Rotor kütlesi (kilogram)
  • RPM = Dakikadaki devir sayısı cinsinden servis hızı

Örnek

G 6.3 sınıfında 1500 RPM'de çalışan 100 kg'lık bir fan rotoru:

Senbaşına = (9549 × 6,3 × 100) / 1500 = 401 g·mm

Düzeltme düzlemi yarıçapı 200 mm ise bu, 2,0 gram izin verilen artık dengesizliğe eşittir.

Çok Hızlı ve Değişken Hızlı Hususlar

Çeşitli hızlarda çalışan makineler için:

  • Sabit Hızda Çalışma: Notu normal çalışma hızında uygulayın
  • Değişken Hız: Sınıfı maksimum sürekli çalışma hızında uygulayın
  • Kritik Hızlardan Geçmek: İçin esnek rotorlar, Kritik hızlarda dengeye özel dikkat gösterilmesi gerekebilir ve bu da potansiyel olarak modal dengeleme tekniklerini gerektirebilir

Doğrulama ve Kabul

Sonrasında dengeleme Tamamlandığında, elde edilen denge kalitesi belirtilen dereceye göre doğrulanmalıdır:

Ölçüm Yöntemleri

  • Doğrudan Dengesizlik Ölçümü: Bir dengeleme makinesinde, kalan dengesizlik doğrudan ölçülür ve U ile karşılaştırılır.başına
  • Titreşim Ölçümü: Saha dengelemesinde titreşim genliği, denge kalitesinin dolaylı bir göstergesi olarak kullanılır

Kabul Kriterleri

Rotor aşağıdaki durumlarda kabul edilebilir olarak değerlendirilir:

  • Ölçülen kalıntı dengesizlik ≤ Hesaplanan Ubaşına, VEYA
  • Titreşim seviyeleri ISO 20816 veya diğer geçerli titreşim standartlarını karşılar

Tarihsel Bağlam: ISO 1940'tan ISO 21940'a

G-derece sistemi ilk olarak ISO 1940-1'de (ilk olarak 1986'da yayınlanmıştır) oluşturulmuştur. 2016 yılında, ISO 1940 serisi revize edilerek ISO 21940 serisi olarak yeniden numaralandırılmış ve ISO 1940-1'in yerini ISO 21940-11 almıştır. Temel ilkeler ve derece değerleri esasen değişmeden kalmış, ancak yeni standart şunları öngörmektedir:

  • Güncellenen ekipman sınıflandırmaları
  • Sınıf seçimi konusunda daha net rehberlik
  • Diğer rotor dinamiği standartlarıyla daha iyi entegrasyon
  • Esnek rotorlar için geliştirilmiş prosedürler

Yaygın Yanlış Anlamalar

Yanlış Anlama 1: "Daha Sıkı Her Zaman Daha İyidir"“

Gerçek: Denge kalitesinin aşırı belirlenmesi, orantılı bir fayda sağlamadan maliyetleri artırır. G 6.3'ün uygun olduğu uygulamalarda G 2.5 ekipmanı, G 6.3 ekipmanından mutlaka daha iyi performans göstermez.

Yanlış Anlama 2: "Not Doğrudan Titreşim Seviyesine Eşittir"“

Gerçek: G sayısı, birbiriyle ilişkili olsa da, titreşim genliğini değil, izin verilen dengesizlik eksantrikliğini temsil eder. Gerçek titreşim, denge kalitesinin ötesinde birçok faktöre bağlıdır.

Yanlış Anlama 3: "Tek Sınıf Bir Tesisteki Tüm Ekipmanlara Uyar"“

Gerçek: Aynı tesis içinde bile farklı ekipman tipleri farklı kaliteler gerektirir. Hassas öğütücü ve kırıcı, büyük ölçüde farklı denge gereksinimlerine sahiptir.

Belgeler ve Özellikler

Dengeleme çalışmalarını belirtirken, dokümantasyonda açıkça şunlar belirtilmelidir:

  • Gerekli dengeleme derecesi (örneğin, “ISO 21940-11'e göre G 6.3'e göre denge”)
  • Tolerans hesaplaması için servis hızı
  • Gerekli düzeltme düzlemi sayısı
  • Doğrulama yöntemi (atölye dengeleme makinesi veya saha titreşim ölçümü)

← Ana Dizin'e Geri Dön

Kategoriler:

WhatsApp