კორექციის წონების გაგება

1. განმარტება: რა არის კორექტირების წონა?

ა კორექციის წონა, ასევე ცნობილი როგორც ბალანსის წონა ან ბალანსის ბოძი, არის სპეციფიკური მასა, რომელიც ემატება ან აკლდება მასას. როტორი გამოსასწორებლად დისბალანსი. მთელი მიზანი დაბალანსება პროცესი გულისხმობს წონის ზუსტი რაოდენობისა და ამ კორექტირების გამოსაყენებლად ზუსტი კუთხური მდებარეობის გამოთვლას.

კორექტირება ხორციელდება წინასწარ განსაზღვრული ვადის ფარგლებში. კორექციის სიბრტყეკორექტირების წონის გამოყენება ქმნის ახალ ცენტრიდანულ ძალას, რომელიც სიდიდით ტოლია და პირდაპირ საპირისპიროა (180 გრადუსი) როტორის მძიმე წერტილის მიერ შექმნილი ძალისა, რაც ეფექტურად აბათილებს მას.

2. კორექტირების მეთოდები

კორექტირების წონის გამოყენების ორი ძირითადი ფილოსოფია არსებობს:

ა) წონის დამატება

ეს ყველაზე გავრცელებული მეთოდია, განსაკუთრებით field balancingეს გულისხმობს მასის დამატებას როტორის „მსუბუქ წერტილში“, რომელიც 180 გრადუსით არის მოპირდაპირე მხარეს გაზომილი მძიმე წერტილისა.

• შედუღება: ფოლადის საწონები პირდაპირ როტორზეა შედუღებული. ეს ძალიან უსაფრთხო და მუდმივი მეთოდია.
• ჭანჭიკებით/ხრახნებით დამაგრება: წინასწარ დამზადებული საწონები ჭანჭიკებით ან ხრახნებით მაგრდება ონკანიან ნახვრეტებში. ეს ხშირია დიდ სამრეწველო ვენტილატორებსა და როტორებზე, რომლებიც შექმნილია სპეციფიკური ბალანსის წონის მიმაგრების წერტილებით.
• სამაგრი წონები: სპეციალურად შექმნილი კლიპები გამოიყენება ისეთ კომპონენტებზე, როგორიცაა ავტომობილის წამყვანი ლილვები და პატარა ვენტილატორები.
• ეპოქსიდური: ორკომპონენტიანი ეპოქსიდური შპაკლი წონის დასამატებლად მრავალმხრივი მეთოდია, განსაკუთრებით იმ ადგილებში, სადაც შედუღება ან ბურღვა შეუძლებელია.

ბ) წონის მოცილება

ეს მეთოდი გულისხმობს მასის მოცილებას როტორის გაზომილი „მძიმე წერტილიდან“. ის ძალიან გავრცელებულია წარმოების დაბალანსების გარემოში, რადგან ის სწრაფია და არ საჭიროებს სხვადასხვა წონის ინვენტარიზაციას.

• ბურღვა: მოცილების ყველაზე გავრცელებული მეთოდი. ოპერატორი ბურღის ზუსტი რაოდენობის მასალის მოსაშორებლად ბურღავს კონკრეტული დიამეტრისა და სიღრმის ხვრელს. ბალანსის ტოლერანტობის დიაგრამები ხშირად საჭირო გრამიან კორექციას გარდაქმნის ბურღის მოცემული ზომის შესაბამისი ხვრელის სიღრმეში.
• დაფქვა: მასა ზედაპირიდან მასალის დაფქვით იშლება. ეს ნაკლებად ზუსტია, ვიდრე ბურღვა, მაგრამ შეიძლება ეფექტური იყოს.
• ფრეზირება: მაღალი სიზუსტის დაბალანსებისთვის, საფქვავი დანადგარის გამოყენება შესაძლებელია მასალის ძალიან ზუსტი რაოდენობის მოსაშორებლად.

3. კორექტირების წონის გამოთვლა

თანამედროვე დაბალანსების მანქანა ან პორტატული ვიბრაციის ანალიზატორი ავტომატიზირებს კორექტირების წონის გამოთვლას. ზოგადი პროცესი შემდეგია:

1. გაზომეთ საწყისი ვიბრაცია ამპლიტუდა and ფაზა (ეს ინსტრუმენტს ეუბნება, სად არის მძიმე წერტილი და რამდენად მძიმეა ის).
2. ცნობილი კუთხით მიამაგრეთ ცნობილი „საცდელი წონა“.
3. ხელახლა ჩართეთ მოწყობილობა და გაზომეთ ახალი ამპლიტუდა და ფაზა.
4. ინსტრუმენტმა ახლა იცის, თუ როგორ რეაგირებდა როტორი ცნობილ დისბალანსზე (ეს არის influence coefficient). შემდეგ მას შეუძლია ვექტორული გამოთვლა შეასრულოს, რათა განსაზღვროს საბოლოო კორექტირების წონის ზუსტი რაოდენობა და ადგილმდებარეობა, რომელიც საჭიროა ვიბრაციის მინიმუმამდე დასაყვანად.

შედეგი, როგორც წესი, წარმოდგენილია შემდეგნაირად: „დაამატეთ 15.3 გრამი 217 გრადუსზე“ ან „გაბურღეთ 1/2 ინჩის დიამეტრის, 8 მმ სიღრმის ხვრელი 35 გრადუსზე“.

← დაბრუნება მთავარ ინდექსზე